Benim oğlum da 4 yaşında başladı ana okuluna. Ilk gün hiç unutmuyorum. Kapıdan bıraktım açtım kollarımı çocuk ayakkabılarını yerine koyup koşarak sınıfa girdi. Ben bir agla bir ağla :) ama öyle sevdi ki anaokukunu. Keyfi yerinde etkinlikler, arkadaşlar. Onun keyfi yerinde öyle düşün. Ben kapıda beklemeye kalktım. Öğretmeni sen şimdi doğru eve gidiyorsun saati dolunca gel. Git benden bir kahve iç keyfini çıkar akşam alırsın dedi. Akşamı nasıl yaptım bilmiyorum. 2 sene anasinifina gitti. Ama nasil ise yaradı. Ilk okulda sınıfta ilk okuyan, yazan, en hızlı okuyan. Sınavlarında dereceleri. 11 yaşında hala aynen devam ki küçük yaşta gidip 2 sene üst üste gitmesi bence anasınifina en büyük etken. Hala da okulu çok sever. Çok ciddi bir hastalığı falan yoksa okula gitmesem olurmu falan demez.
Sakın ona hissettirmeyin.
Ben en çok şuna üzüldüm bir gün gelip bizden daha uzağa gidecekler. Bu o günlerin ilk adımı. Aslında bize de bir ders. Üniversite, askerlik, evlilik belki başka ülkeye gidecek büyüyünce. Böyle böyle alisacagiz. Yeterki keyifleri yerinde olsun.