Bende ilk doğum ettim. Eşim yirmi dört yirmi dört çalışıyordu. Kahvaltıda ve akşam yemeğinde yüzünü görüyordum. Salonda oturduğu yoktu. Akşama kadar uyurdu akşamda oyun oynar diğer oda da ya da tamirat yapıyorum derdi. Bende çocukla bir başıma bunalima girerdim. Gezdir bizi derdim para yok derdi. Bazen işten geç gelirdi. Bütün işi bana kitlediler derdi. İnanırdım.guveniyordum.
Kendimi çok yalnız hissediyordum bebekle tek başıma ugras veriyordum, bunalmistim ama o tenezzül edip destek olmuyordu, konuşmuyordu, dinlemiyordu.
Sonuç;. Biriyle tanışmış stres atmak için konusuyordum o kadınla dedi önce. Sonra kadına altmış bin kredi çekip yedirdigini ögrendim daha bir çok şey. Bana iç çamaşırı almayan gezdirmeyen dinlemeyen adamin başka kadına bolca vakti vardı.
Kendimi bende çok sucladim yetemiyorum, dedim. Güzel kiyafetim olsa suratıma bakar belki dedim. Ama sorun ondaydi