Evet , eşimin yardımı olduğu halde bazen sinirleniyorum , cünkü Allahım sağlıklı hayirli ömrünü versin , şikayetçi değilim ama aşırı zor bir bebek
. Sinirimi bebeğime yansıtmamaya çalışıyorum fakat sonrasında sırf ona karşı sinir hissettiğim için bile vicdan azabı çekiyorum hatta eşime anlatıyorum beni rahatlatmasi için. O da , 'bebek bu , yeri gelecek sinirleneceksin , yeri gelecek anladığı vakit poposuna şaplatacaksin terbiye etmek için, sende insansın sinirlenebilirsin ona yansıtmadığın sürece bir sorun olmaz annelerimiz bizi döverek büyüttü sanki ne olduk , sen biraz fazla hassassın bu konuda' diye rahatlatmaya çalışır .
Tabi ben yine de sinirlenmeye hakkım yokmuş, hiç kızmamam gerekiyormuş gibi düşünerek paşalar gibi vicdan azabımı çekmeye devam ediyorum orası ayrı :)