Bebeğime bisey olacak diye çok korkuyorum

Question

Kizlar merhaba bebeğim 6 aylık aşırı düşkünüm hep kucağıma almak istiyorum çocuk oturuyor oynuyor kendi kendime alıp kucaklıyorum annemgil gelsin aldıklarında ağlasın onlara bile kızmaya başladım niye aglatiyosunuz siz beni çocuğumu diye onlarında kalbini kırmaya başladım çocuğum oynuyor kendi kendine ben telefona bakıyorum sonra kendime kızıyorum çocuk orda tek başına oynuyor kendimi suçluyorum oda aldığım günlük 1 saat bile değil. Hep bisey olacak korkusu var içimde bunu nasıl aşabilirim gündüz tuvalete bile gittiğimde gözümün önüne koyuyorum onu kapıyı kapatamıyorum saçma sapan senaryolar kuruyorum kafamda boğuldu mu düştü mü başına bisey gelir mi evde kedim var kedim üstüne çıkar mı bunun gibi saçma sapan bir sürü şey en yakın örneği dün gece uyuyamadım ya deprem olursa çocuğum u nasıl kucaklarim nereye saklanıriz tüm gece beynimin etini yedi en son çocuğun başında oyle dikildim durdum . Yok ben ölürsem çocuğuma kim bakar falan bildiğiniz kaygı bozukluğu oldu çocuktan sonra bende ne yapabilirim kendime engel olamıyorum bu neyden kaynaklanır odadan odaya giderken bile kosa kosa gidiyorum bisey olacak diye... Lütfen yardımcı olun kızlar ne yapabilirim kafayı yemek üzereyim bu düşünceler le bir destek almalı mıyım 

Answer 1

 Güzel arkadaşım çok normal başlarda tabi Ben de ilk doğdu minik ayy boğulursa şöyle olursa böyle olursa diye aklıma gelmeye başladı. Bir de şimdi 3 aylık yüz üstü dönüyor kendisi pat diye sonuçta uykuda yapma ihtimali de var önlemimi alıyorumm. Hatta aklıma gelenler yüzünden ağladığım oluyordu. Evet bu minikler o kadar harika varlıklarki bizim için kaybetme korkusunu yaşamamız bence normal.Korku bir noktaya kadar hayatta tutar. Derecesi önemli. Ama bir yere kadar. Sürekli böyle dusunursek kötüyü çağırırız. Hayat devam ediyor minikler büyüyor. Onlar için akıl sağlığimizinda yerinde olması lazım. Aklına geldigi an at kafandan ,gönder gitsin. Bu düşünceleri düşünmemen lazım bu kadar. Yoksa panik atakta olursun,kaygı bozukluğu da yaşarsın. Onun sana ihtiyacı var bu yüzden yapmalısın. Herşey Allah'tan. Aklına getirme. Sen bebeğinin guzelligine odaklan. Ayrıca bazı düşüncelerin saçma değil. Bende lavobaya gidince evde tek olduğumuz için babası işte oluyor, onu pusetinde kapıya oturtmuyorum. Hareketlenmeye başladı çünkü. Kediye de dikkat etmen normal çünkü ****** bu düşünemiyorki bizim gibi  Bende mesela hiçbir zaman bir daha bu kadar küçük olmayacak deyip tüm vaktini ona ayırıyorum. Sonuçta bir gün büyüyecek Lee zaten bize bu kadar ihtiyacları olmayacak. Tadını çıkart Sen İyisin. Kendini kötüyüm diye adapte etme. Beyin öyle bir şey ki neye inandirirsan ona inanır. O yönde ilerler. Beynini sen yönetmelisin güzel bebeğin için  

Answer 2

Canım bu cidden bir sıkıntı ama sen zaten yolun yarısına kendi kendine gelmişsin durumun sakıncalı olduğunu farkına varmışsın bu en önemli adım ama vakit kaybetmeden bir danışman a başvurmalısın çünkü bu durum ilerde hem senin hem bebeğin için çok büyük sıkıntılar doğurur ama bu durumu aşamayacağını düşünmüyorum :) 

Answer 3

Ayyy sende kendimi gördüm , kızım 11 aylık oldu ama azalsa bile bu psikolojiden çıkamadım. Hâlâ daha birinin kucağına verirken gözünün içine bakarım nasıl tutuyor , nasil davranıyor diye , en ufak hirpalasalar severken gece uyuyamıyorum bir zarar gelmiş midir diye , kendim başında değilken kimseye bir şey yedirtmiyorum boğazında kalır diye , mecbur kalmadıkça kimseyle odada bile yalnız bırakmıyorum düşürür ya da ağzına bir şey atar da görmezler korkusundan , mecbur kalınca da kat kat tembihliyorum söyle yapmayın,  böyle yapın vs .Deprem fobim vardı kızım doğduktan sonra arttı ve neredeyse her gün düşünürüm nereye saklanırız ,öyle bi durumda napariz diye .Kızım aşırı zor bir çocuk ve bu yüzden ben bile bazen zor sabrederken bana bir şey olursa , kızıma başkası bakmak zorunda kalirsa ona tahammül edemeyip vururlar , bağirirlar diye  kendi kendime ağlayıp dualar ediyorum evladımı bana ,benj de evladıma bağışla diye .Onu mama sandalyesine koymadan asla tuvalete , banyoya girmem .Girsem bile kapı açık olur , banyoya da yanımda sokarım ki mama sandalyesinden düşer korkusuna .Uyurken gider nefesini dinler dururum , ateşini kontrol ederim sürekli,  bunlar aklıma gelenler ve dahası var , bazen kafayı yiyecek gibi oluyorum Allah hepimizin yardımcısı olsun ,evlatlarımızı da korusun .

Comments

Ayyy gerçekten bu şekilde dahası gerçekten var bizde ek gıdaya yaklaşıyoruz geceleri uyuyamıyorum dusunmekten

---

Canım okudum yorumunu öncelikle çok çok geçmiş olsun. . sizin ki de bir takım anksiyete bozukluğuna benziyor.muhtemelen buna kuruntu ve vesvese de eşlik ediyor...
Eğer ki obsesyonun şu tanımına kulak verecek olursak obsesifte diyebilirdim "Obsesyon halk arasında takıntı veya saplantı diye de adlandırılan bir rahatsızlık belirtisidir. Kişinin elinde olmadan, istenmeden akla gelen ve kişiye aşırı rahatsızlık veren düşüncelerdir".... aslında bu daha çok örnek veriyorum namaz kılarken akla gelen ne bileyim hani müstehcen yada saçma sapan düşüncelerdir.kafani oraya veremezsin şeytan uğraşıyor dersin bu obsesyondur...ama istenmeyen akla gelen düşünceler çoğunlukla içimizdeki evham, kuruntu ve vesveseden gelir.... anksiyete için doktor önerisi ile tedaviye başlarsanız kaygilariniz epey rahatlatacaktır... çünkü ilaçlar kafanızı bir yere odaklamaniza bile müsaade etmiyor.tam bir konuyu derinlemesine dusunecekken kendinizde o gücü bulamayıp düşünmekten vazgeciyorsunuz....
Ağlayıp dua ediyorsunuz evet dua etmeniz güzel....ama kötüyü sürekli düşünmek enerjinizi oraya sevk etmekten başka bir işe yaramaz belki güler geçeriz ama gerçekten kötüyü düşünerek kötüyü biz çağırırız aslında...bol bol dua edin kendinizi hirpamaladan dua edin ve mutlaka tevekkül edin.Rabbim yazarsa o yazıdan kacamayiz... içinizdeki o sıkıntıların büyük çoğunu bende yaşıyorum ama günlük yasamimi etkilemesine izin vermemeye çalışıyorum.tabi ki bu elinizde değil çünkü bu bir hastalık...sizinki belki daha ileri seviyededir....Ben emzirdigim için ne olursa olsun depresan almak istemedim kendi kendime idare etmeye çalışıyorum.dusunceleriniz artık sizi ele aldıysa bence ilaç tedavisine başlayın....
Bir de boş bir pet şişeye yada bebeğinizin suluğu boşken 70 kere ya şafi okuyup en son şişenin içine ufleyin, dualarınızı edin Rabbime.bebeginize eu vermek için her doldurduğunuzda tekrar dua etmiş gibi olacaksınız Allah'ın izniyle....Rabbim evladinizi sağlıkla buyutmenizi nasip etsin

---

Çok sağol ablam ,uzun uzun yazmışsın Allah razı olsun .Bebeğimin suluğuna söylediğini yapacağım,  en kısa sürede de bir doktor görüşü alıp gereken neyse tedavi olacağım bu konuda .Beni aydınlattığın için tekrar teşekkür ediyorum

---

Ne demek canım benim az da olsa bildigimiz birşeyi karsimizdakinden esirgememek lazım o bilgi bugün bana lazım olmaz sana lazım olur...Allah yardımcın olsun yine de şu kalbindeki vesveseden uzak kalmaya gayret et,bir yere kadar basarabilecegine inanıyorum

Answer 4

Canım sen bebekten sonra böyle olmuşsun ben hep böyleyim ama kimseye belli etmiyordum içimde yaşıyordum bu korkuyu ailem için eşim için sevdiklerim için endişelenip duruyorum ama şimdi araştırıyorum ki bu bir vitamin eksikliğinden kaynaklanıyor muş B vitaminleri ve D ve Demir eksikliği kaygıya neden oluyormuş. Ben şimdi takviye almaya başladım istersen sende bir araştır. 

Answer 5

Burcun ne ya çok merak ettim çok aynıyız bi ben böyleyim sanıyordum 

Comments

Oğlak canim senin ne

---

Balık. Demekki burçla alâkalı değil. Annelik tam bir delilik:)

Answer 6

Sen bensin. Ama bence normal. Çocuklarımıza düşkünüz annelik içfüdümüz fazla demek ki. 

Comments

Evwt etrafımdakilere bundan bahsedince annelik bu diyolar annelik iç güdüleri bende bir sormak istedim acaba bir tek ben miyim yoksa gerçekten annelik ile gelen bir şey mi diye

Answer 7

Bu durum bende de fazlasıyla var kızım 5 aylık hamileliğimin son ayında büyük depreme hatayda 4. Katta yakalandık bina çöktü ve 3 saat sonra cıkabildik bendeki durumu ölüm ya da kaybetme korkusuyla açıklayabilirim sanırım..işe başlamam gerekiyor 1 ay sonra ve kızımı birakabilecegim hiçbir güvenli yer ve bina yok açıkçası.. korkumu bi türlü aşamıyorum.Rabbim kimseye yaşatmasın bir daha. Demem o ki bi kaybiniz ya da korkunuz olduysa durumunuz çok normal 

Answer 8

Yorumların bir çoğu anksiyete, diğer kısmı maalesef obsesyon gibi görünüyor.... kaygı bozukluğu için destek alıp ilaç tedavisi epeyce rahatlatır.emziren anneler içinde kullanılabilen antidepresan olduğunu duymuştum.gecmis olsun 

Comments

Ablacım yorumlar arasında benim yazdığım da var , acaba bu konuda bir bilginiz mı var merak ediyorum , bende kendimin normal olmadığını düşünüyorum fakat bir yandan da annelik bu olsa gerek diyorum arada kaldım,  sizin fikrinizi merak ettim

Answer 9

Aynı durum bende de var benimkide 4 buçuk aylık ilk bir ay kabus gibiydi kusar boğulur şimdide döner düşer diye kokruyorum siizn gibi tuvalette bile yanımda babasına bırakıp dışarı bile çıkmıyorum babası ya ama olmuyor iki dakika ıh desin kiziyorum niye ağlıyor diye valla bende piskolojik olarak çok zorlanıyorum 

Answer 10

Emin ol çoğu anne böyle bende ilk doğduğunda ya uyanamazsam aglarsa duyamam çok mu aç bıraktım çok mu üşüdü şimdi 10 aylık oldu ya düşerse koltuktan ağzına bir şey alırsa kafasını vurmasın boğazında bir şey kalmasın diş çıkarıyor niye huysuz her ay yeni tecrübeler kazanıyorsun canım çocuğunu kimseyle paylasamiyorsun ama inan büyüdükçe yoruluyorsun onunla oynadıklarında mutlu oluyorsun bunlar hepsi birer geçiş sen çok düşünceli bir annesin ama biraz onlarda sevsin cocukta mutlu olucak emin ol :)

Answer 11

Hemen yardımcı olayım canım normal diyenler yanılıyor hiç normal değil bu durum aynısını ben ilk çocuğumda yaşadım dört sene sürdü ve bir yerim Ağrısa mezara kadar gidiyordum ben ölürsem çocuğum ne olur naparim diye kafayı yiyodum en ufak boğazım Ağrısa mahfoluyodum sanki dünyanın sonu gibi ve en son artık acayip asabi olmaya başladım duran cocima ve etrafımda insan ilişkilerime yansıdı bu halim takıntılı olmayan ben takıntı sahibi oldum geceleri uyanıp ağlıyordum bir yerimde birşey var ve bu ileryelecek kötü olcam çocuğum ne olacak diye. Dört sene böyleydim ve artık kendimi cekemiyordum komşum dedi sen şuan dokunsam ağlayacaksın bı doktora gitmen lazım dedim düşünüyorum artık son durum orası kendimle baş edemiyorum artık. Ve daha sonra doktora gittim anlattım böyle böyle Allah o doktordan razı olsun bana dedi kaygı bozukluğu olmuşsun ve doğum sonrası bu tarz tramvalar oluşuyor bana bir ilaç verdi ozaman çok.hafifdi ama beni bir iyileştirdi tâbi önce Rabbim bana sifaler verdi ve o ilacı da Allah bana şifasını verecek ve ben bunu birakicam diye hep içtim altı ay kullandım okadar iyi geldi ki dedim ben iyileştim bide tam pandemi zamanı herslde ozaman o korona zamanı ölürdüm korkudan doktora randevu alamıyorum ozamanlar birnki bir ki derken kendim bıraktım ilacı hiçte zor olmadı çokta şifa oldu. Velhasıl geleyim ana konuya insan destek almak zorunda.bazen kendi kendine.yetemuyorsun maalesef ki okadar takıntısız relaks herşeye boşver olan ben işte doğumla bir böyle bir tramva yasadum benim.tsvsiyem canım destek alman kendi kendine yetemiyosun.ve ilerledikçe daha kotu oluyosun düzelmiyor beyninde.tedaviye ihtiyacı var herşey gibi oda bozulabiliyor. Yazını tevafuk denk geldi okudum ve aynılarını kendim yaşadığım için paylaşmak istedim . Ve şuan sekiz sene sonra ikinci bebeğini doğum yaptım tabi.duzeldimnyoksa ikinci çocuk filan asla istemiyordum soranlara Allah buna ömür versin diyodum isteyene versin diyodum işte sekiz sene sonra istedik Allah bir evlat verdi hamileligimde dogumumda.dogum sonrası surecumde çok kolay geçti ve üç aylık oldu bile bebeğim uzatmadan sende git mutlaka bir yardım destek almanı öneriyorum 

Answer 12

Ay bende öyleyim ya benimde kızım 6 aylık ilk çocuğum sizin anlattığınız herşeyi bende düşünüyorum nasıl başa çıkacam bilemiyorum hadi beni geçtim eşim daha fazla üstüne titriyor sürekli uyurken kızın başından duruyor sürekli kontrole gidiyor bebeğe bişey olursa bana çok kızıyor ya kızımıza bişey olsaydı falan vs herhalde ilk çocuk olduğu için olabilir diye düşünüyorum ya 

Answer 13

Tek yapacağınız iş psikiyatriye gitmeniz acilen yoksa asla duzelelemezsiniz

Comments

Ne kadar yumuşatılmış cümleler kuruyorsunuz hayran kaldım karşındaki anne endişe korku sevinç duyguları karmaşık hale gelmiş biri bende öyleydim kızım büyüdükçe anladım o da yavaş yavaş anlayacak

---

Aynı şeyleri bnde yaşadığım için demiş olabilirmiyim acabaa?? bunun tek yolu tedavi görmek bildiğim için konuşuyorum

Answer 14

Su akar yolunu sen temkinli olacaksın elinden geleni yapacaksın ama eğer Allah kötü şeyler imtihanlar yazdıysa bunun çaresi yok yaşanacak sen bunları düşününce bebeğin de bunları hisseder ve üzülür zaten düşünmekle sadece kendini yıpratırsin eline bisey geçmez 

Answer 15

Ben doğum yaptıktan sonra 3 gün boyunca geceleri yarım saat bile uyuyamadım düşünün ve sezeryan doğum yaptım şimdi düşününce imkansız geliyor ama ciddi ciddi kusarsa boğulursa diye gözümü bile kırpmadan izliyordum sabah annem uyanana kadar. Yani belki başkalarına enteresan gelebilir ama bana normal geliyor aynı şeyleri bende yaşıyorum 11 aylık oldu hala odada yalnız bırakmam bir yere çarpar düşer falan diye. Dediğiniz gibi afedersiniz lavaboya giderken bile getirip kapının önüne koyarım. Bana anormal gelmiyor bence karakter meselesi de biraz diğer türlüsünü düşünemiyorum. Yani rahat olmak ister miyim diye sorsalar hayır derdim benim içim böyle rahat çünkü. Ama sizi kendi halinizden rahatsızlık duyuyorsanız, aşırı kaygılandığınızı düşünüyorsanız, size zarar veriyorsa destek alabilirsiniz

Comments

Bende sezeryan dogurdum. Ayni şekil gozumu kapatmadim sabaha kadar onu izledim :))) çok güzeldi. Aklıma geldi simdi

---

Değil mi Allah isteyen herkese tattırsın inşallah insan özlüyor o hallerini o kokuları birde hiç burnumdan gitmiyor

Answer 16

Biraz abrtmsnz bu hastalık tedavi olun daha çok hasta olck çok düşecek yemk yiycek boğazına kaccak siz çıkarcaksnz kanepden siplycak düşecek kanayacake hayat toz pembe değil maalesef bu kadar 

Answer 17

Siz ne kadar üzerine düşerseniz emin olun o kadar çok sıkıntıyı üzerine çekersiniz valla çocuğa yazık. Benim kayınvalidem bu şekilde gözü çocugun üzerinde aha boğuldu aha öksürdü öyle büyük tepkileri varki öksürdü die ağlamaklı oluyor 2 saat zor duruyorm yanında boğuluyorum . Lütfen çocuğun da pskolojisini düşünün yapmayın. Bir destek alın

Answer 18

Bazen bende olabiliyorum bu sekil gezmeye bile ciksam hep gerginim hep sinirliyim kafamda birsuru dusunce iki tane ust uste bebek hamileliklerim zordu dogumlar falan ben destek almaya karar verdim bu ay gidicem cunku bu sekilde de guzel bakamam couklarima benim gerginligim butun aileyi geriyor 

Answer 19

Ay bende ayniydim cokta kiskanirdim onu cok seven kisilerden kucaklarinda uzun sure tutunca rahatsiz olurdum suan yasina girecek biraz azalsada asiri sacma senaryolar kuruyorum ilk dogdugu zamanlar cok fazlaydi kimseye vermek istemiyordum bisey olacak saniyordum durdurk yere ya boğulursa ya birinin kucagindayken ayagi kayarda cocugu dusururse ya eline kramp girerse ya araba kaza yaparsa vs vs simdi azaldi ama yine arada sacma senaryolar geliyor dusunmemeye çalışıyorum 

Answer 20

Ben de böyleyim. Panik atak bozukluğu var (bozukluk diyorlar sanırım çok emin değilim)

Yemek yaparken ay kafasına bir şey düşer, makasla bir şeyler yaparken aman Allah korusun diye kendimi korkuturdum, kızımda da böyleyim. Aman oğlan bir şey yapmasin, aman nefes alıyor mu, aman döndü mü. 1 aylık daha döndü mü diye sürekli başındayım. Doktora görüneceğim bakalım ne diyecek  

Siz de görünün isterseniz yoksa kendi kendimize bu güzel dönemi zindan edeceğiz. Şahsen oğlumun bebekliginde de çok iyi hatıralarım yok,endişelerimden dolayı