0 oy
970 göst.
Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (163 puan) tarafından
Kızım 18 günlük oldu .  Yanlız büyütüyorum .kendimi çok yanlız hissediyorum .ara ara çok zorlanıyorum ama moralimi yuksek tutmaya çalıstıkca sanki günler gecmiyor gbi geliyor. Eşim elinden geldigince yardim edio ama işe gidiyor gittiginde daha da bi yanliz kaliyorum .sanki cocuk hic buyumicekmis gbi geliyor .motive msj larinizi bkliyorum anneler

25 Cevaplar

+1 oy
(212 puan) tarafından
Ah canım seni çok iyi anlıyorum. Normalde çalışan bir kadınım bebeğin doğduğunda doğum iznine ayrıldım. Evde tek çok bunaliyordum. Kış ayıydı dışarı da çıkamıyorum. Eşimin gelmesini dört gözle bekliyordum. Sadece şunu aoyleyebilirim sana bebeğim şimdi 18 aylık. Onunla yaşamaua alıştım. Şimdi onsuz zaman gecirmek istemiyorum. Zaman çok hızlı geçiyor. Şimdi zorla seviyoruz onu kucağımıza bile gelmiyor. Bugünlerin tadını çıkar. Çünkü bir daha gelmeyecek. Bebebgin büyüyüp gidecek. 
-Reklam-
0 oy
(290 puan) tarafından

Geçecek canım geçecek benimde öyleydi sanki hiç büyümiycek sanki günler hiç gecmiycek sanacan ama günler hemen geeccek <3:silly:

0 oy
Profil image (229 puan) tarafından
Ben de aynı durumdayim canim ama Allah yetiyor bir şekilde. O bebeğin anne ve babasından başka kimi var ki.. büyüyünce bu günleri özleyeceğiz belki de
0 oy
(50 puan) tarafından
Ah ahh bana bu anlattığım şuan beni analtiyor tek başımayım hiç birseyr yetemiyorum 5 aylık kızımla olsuruguyle mücadele ediyorum.yurt dışına geldim kimsem yok dil bilmiyorum asıri zorlanıyorum Rabbim yardımcın olsun 
(14 puan) tarafından
Bnm de 3 aylık bebegim var gurbetdeyim yalniz büyütüyorum. Zor bir süreç ama bazen öyle anlar oluyor ki oğlum ağladıkça bnmde aglayasim geliyor. Çocuklar annesini bı ayna gibi görurmus o yüzden hep gülümsemeye çalıştım. Mutfakta ağlayıp çocuğumun yanına gidip onunla sohbet ediyorum. Sürekli instagramdan doktorları takip edip onları dinledim ve uyguladım. Şuan geceler bana hiç kabus gibi gelmiyor. Aksine ara ara uyandırıp oğlumu özledim gülüşünü özledim deyip kucağıma aliyorum. Sakin olmaya calisin inanin mutlu bir bebek yetiştirdiğinizi görünce başardım hissi anneligin en güzel yanı.sarkilar açın kitap okuyun onunla birlikte büyüyor insan. Youtubede sevimli dostlar diye bı kanal var orda çocuklar için çok güzel sarkilar var açın karsisinda oynaya oynaya dinletin ona.insanin bebeği olunca biraz deli dolu olmalı bence bn hep bu şekilde ilerledim gerçekten gün nasıl geçiyor bilmiyorum
(14 puan) tarafından
Postu atan arkadasa yazacaktım size yazmışım kusura bakmayın
(50 puan) tarafından
Sorun değil yaziklarin bana bıle iyi geldi  tesekur ederim
(1,101 puan) tarafından
tarafından düzenlendi
Yasemin arkadaşım seninle aynı durumdayız ve aynı şeyleri yapıyoruz sanırım :) Ben de öyle yapıyorum. Bebeğim zordu doğduğu doğalı doğru düzgün uyumayan kucağımdan inmeyen bir bebekti. Bir ara çıldıracağım sandım ama sonra kabul ettim. Şarkılar açıyorum oyunlar yapıyorum kendi stresimi azalttikca o da gülmeye daha sakin olmaya basladı. Mecbur yapmak zorundayız. Doğduğundan beri sürekli yüzüne gülüyorum. Çünkü kopyalayacak biliyorum. Yorgunluktan gebersemde gülüyorum o da gülüyor böyle motive oluyorum ben
0 oy
(139 puan) tarafından
Benim kızım 4 aylık oldu. Dediklerini aynı bende yaşadım. Ama sonra noluyor biliyor musun? 40 ı çıkınca bir güncelleme geliyor,ikinci ayında başka bir özellik üçüncüde başka derken insan hep evde olsam yanında olsam her hareketini ezberlesem diyor. Çünkü geri gelmiyor o günler. Evet çok zor ama bitiyor. Ben şimdi yenidoğan gördüğümde aaaa benim kızımda bu kadar küçük muydu ya diyorum. Bazen eşimle konuşuyoruz o gün hiç uyumamıştı hatırlıyor musun o gün hep ağlamıştı ama şu gün güldü şu gün ellerini keşfetti şu gün aguladı. Hepsi geçiyor zor geçiyor ama geçiyor. Bol bol bebeğimle konuş uyanıkken ona büyüdüğünde neler yapacağınızı anlat. İmkanın varsa aikeni arkadaşlarını görüntülü ara.
0 oy
(53 puan) tarafından
Gerçekten zor benim eşim de jandarma ve başka şehirde ben bütün gün evde tek başımayım tuvalete banyoya anca kızım uyuyunca girebiliyorum 5 dk tut diyebileceğim kimseyle psikolojim bozuldu iyice 
0 oy
(851 puan) tarafından

Gececek canım bu günler hiç üzme kendini.  Zaman göz açıp kapayana kadar geçiyor . İlk 40 gün biraz zor ondan sonrası çok rahat geçiyor.  Hem beslenmesi hemde senin onun isteklerine alışman için zaman lazım sadece :)saglikla büyüt bebeğini hepimiz o zor günleri atlattık emin ol geçiyor :)

0 oy
(451 puan) tarafından
Valla canım benim oğlan 15 aylık oldu bende tek büyüttüm şaka değil 15 günlük loğusaydım tek kaldım ne anne ne kayınvalide bir eşim ve ben e dediğin gibi eşim işe gidiyor 7/24 ben ve ben bu 15 ay nasıl geçti acaba doya doya tadını çıkarabildim mi diye düşünüyorum hala :) iyikide tek bakıyorum oğlumun herşeyine şahit olmak an an onu izlemek büyüdüğünü görmek o kadar inanılmaz bir deneyim ki bu günlerin tadını çıkar çok çabuk büyüyorlar bir bakmışsın emeklemiş bir bakmışsın yürümüş o yüzden hiç sıkma canını başarınla gurur duy kendinle gurur duy :) 
0 oy
Profil image (114 puan) tarafından
Benim bebeğim 5 aylık oldu ben de tek başıma büyütüyorum. Valla halen zorlanıyorum. Çok fazla ağlayan, uyumayan, emmeyi reddeden bir bebek. Ağlama krizlerinde susturmak için her şeyi yapıyorum saatler geçiyor  ter içinde kalıyorum. Yenidoğan döneminden beri zamanla biraz daha  düzelir diye bekliyorum. Psikolojik olarak çok yıprandım ama onu çok seviyorum. Biliyorum onun bana ihtiyacı var, biliyorum bu günleri bir daha gelmeyecek ama insanız biz de bazen gerçekten çok yoruluyoruz. Allah yardımcımız olsun inşallah. :) 
0 oy
(307 puan) tarafından

15 aylık ve bu güne kadar hiç yardım almadan eşimle ikimiz bakıyoruz çok yoruldum 1 hafta olsun biri baksın nefes alayım istiyorum :(

0 oy
(253 puan) tarafından
Hayırlı uğurlu olsun evladınız. Maalesef benim durumum da öyle. Bebeğim de hiç kolay bir bebek değil. Kolikti. Onunla beraber ben de ağladım. Sinirlerin bozuluyordu. Hâlâ da ara ara öyle oluyor. Eziyet dolu günler o kadar yavaş geçti ki. Hâlâ 4. aya ulaşmak bana sanki 4 yıla mal olmuş gibi. Resmen iki hafta sonra işe başlayıp bakıcıya sorumluluğu bırakmayı iple çekiyorum. 

Tekseniz gerçekten yapabileceğiniz pek bir şey yok. Bunu anladım. Sadece günleri bitirip bir diğer güne geçmeye çalışıyoruz. Sinir harbi yaşamamak adına lacmix diye bir multivitamin ve gerçekten berbat bir gün geciriyorsam ek olarak da aprikobal diye bir b vitamini karışımı alıyorum. Kadın doğum doktorum önerdi. 

Yalnız büyüten anne olarak hayatta tek olmadığınızı bilin, sizin gibi bizler de varız. Aklınıza takılanları buradan sorun ya da sohbet edin. 

İnsan sosyalleşmek istiyor ama bebekle çok zor. Çok umut dolu bir konuşmam olmadı kusura bakmayın. Ben de çok yıprandım. 
0 oy
(38 puan) tarafından
Başlığı görünce kendimi gördüm. Benimde bu hayatta ne kız kardeş ne teyze ne hala sadece annem vardı o da ben hamileyken melek oldu uçtu bıraktı beni..eşimle ben bakıyorum. Güya kalabalık içindeyim abimlere geldim ama yengem aynı zamanda dayımın kızı sıkılıuır sezaryan oldum 5.gün iş benim başıma kaldı. Kimse anne gibi olmuyor. Yalnız anneyim.. Ama zamanla güçlü durmayı öğrendim kızım 2 aylık şuan. Mutlu olmaya bakıyorum kızım için. Bende senin gibi gün sayıyordum ama geçiyor.. 
0 oy
(210 puan) tarafından
Tek başıma büyütüyodum bende annem ankara ben erzurum... inanın saat sayiyordum esimin eve gelmesi için. Benim kızım 5 aylık olur mu 6 aylık olur mu diye diye ettim 10. Aya girdik sukur. Dışarı çıkın gezin başka türlü o evde zaman geçmiyor inanın. Bebeğiniz hele dışarıyı bir sevsin o zaman her şey daha güzel oluyor 
0 oy
tarafından
Valla bende aynı şekildeyim. Koca şehirde bi eşim bi ben varız dediğin gibi işe gidiyor. Sabah 8 akşam 8 çalışıyor. 22 aylık olduk geçiyor ama gercekten yıpratıcı bir dönem ama geçiyor. 
0 oy
(16 puan) tarafından
Öncelikle bebeğini sağlıkla büyütmeni diliyorum. Benimde 45 günlük ikizlerim var ve tek başıma büyütüyorum annem geldi 20 gün kalıp gitti farklı illerde oturuyoruz başka da kimsem yok inan herkes nasıl bakıyorsun çok zor Allah yardımcın olsun falan gibi acınacak sözler söylüyor ama ben hiç işin zor tarafına bakmıyorum eğer çok zor öldüm yıprandım kimsem yok kafasına girersem kendi kendimin psikolojisini bozarım ben işin keyifli zevkli tarafına bakıyorum ve diyorum ki bugünler birgün geçecek ve tekrarı olmayacak o yüzden ânın ve bu günlerin tadını çıkar bebeklerime bakarken onlara ninniler türküler söylüyorum çok hoş vakitler geçiyoruz bence kafa yapını değiştir inan o zaman güzellikleri göreceksin 
0 oy
(175 puan) tarafından
Esim askeri personel 15 gunluk iken oglumuz goreve giti  bebegimle ben ilgileniyorum 4aylik olduk ne cabuk buyudun sem diyorum  ilk 1ay cok zor oluyor canim sende bir duzenin vardi onu geride biraktin bedenen kendinde alistigin zaman hersey daha kolay oluyor ilk ay uykudan gozum acilmaz sabah sirtimda agri hisederdim cok zor gelir idi simdi alixtigim icin daha kolay ve bebek bakiminkonusunda tecrube kazandigim icin ne istedigini vs anlayabiliyorum zamnla hepsi gececk canim
0 oy
tarafından
Benim eşim 40 cikana kadar izin almıştı işe döndüğü gün ağlamıştım zorlandığım için bebeğim huysuzdu ama şimdi herseyi tek başıma halletmeyi öğrendim yine yardımcı oluyor elinden geldiğince. Bence tek başına çocuk büyüten anne dünyanın en güçlü kadınıdır Allah hepimizin yardimcisi olsun merak etmeyin zamanla hersey daha güzel olur 
0 oy
(82 puan) tarafından
Şuan ağlayarak okudum yazdıklarını. Aynı durumdayım 
0 oy
(187 puan) tarafından
Benim annemde babamda vefat etti ablamlarda uzakta oturuyor zor bir doğu  geçirdim rahmimi yırttılar snr sezeryana aldılar 2 tarafımın ağrısıyla ve deneyimsizliğimle ağlaya ağlaya bebeğime baktım eşiminde işleri yoğundu o gelene kadar aç oturdum şuan 4.5 aylığız ve şükür düzene giriyor herşey zor günler geçiyor neler gelip geçiyor bacım buda geçecek rabbim kolaylık versin inşaallah 
0 oy
(353 puan) tarafından
Hepimiz o zamanlardan geçtik inan bana. Ağladığım günler hatta halının tam olarak neresinde oturup ağladığımı bile hatırlıyorum. Yoruluyorum, yetişemiyorum, hiçbir şey yapamıyorum diye. 

Şimdi 22 aylık oldu oğlum. Düşünüyorum da aslında o günler ne kadar da kolaymış. Ama işte bizim özgürlüğümüz gidiyor elden. O insanı o kadar etkiliyormuş ki. Merak etme çok hızlı geçecek zaman. Hele ilk 4 ayı atlatın hoooop bir de bakmışsın 2 yaşa gelmiş sendrom zımhırtılarını okuyorsun. Hiç temizliğe kafanı yorma, bulaşıklar dağ gibi oldu diye dertlenme imkanını bulduğunda banyo yap saçlarınla ilgilen çocuk uyuduğunda kendine atıştırmalık bir şeyler hazırla. Neyi yapmayı seviyorsan onu yap. Kitap oku, Kuran oku, takip ettiğin program varsa ona bak, kore dizisi izle :D  şuan keyif yapmaya, kendine zaman ayırmaya çok ihtiyacın var. Dersen ki çocuk uyumuyor nasıl yapacağım bunları? Valla ben yeter ki uyusun diye göğsüme yatırırdım 2 saat fazla hareket etmeden bende yatardım. Tabi telefon, kulaklık, şarj aleti, Uzatıcı yanımda olurdu. :D

İlgili sorular

0 oy
0 cevap 260 göst.
3 Şubat 2023 6-12 ay arası bebekler kategorisinde Gizemm07 (69 puan) tarafından soruldu
0 oy
4 cevap 1,180 göst.
22 Nisan 2020 Doğum Sonrası Anne kategorisinde Akgül Başol (52 puan) tarafından soruldu
0 oy
7 cevap 207 göst.
0 oy
0 cevap 82 göst.
15 Ağustos 2021 12-24 ay arası bebekler kategorisinde Berişşş (204 puan) tarafından soruldu
...