Canım çok iyi anlıyorum seni. bu lohusalık denilen şey anneyi inanılmaz yıpratıyor. Zaten sorumluluk artmış bide duygusallık destek görememe bu tür şeyler gelince insan patlayacak duruma geliyor. İnan ki üvey olmasa bile insan bazen kendi annesinden bile istediği desteği alamıyor. Bence en önemli kişi eş burda. Ki senin eşin de sağolsun destek oluyormuş. Bütün bunlar da geçecek 40in çıksın güzelce temizlen dualar et bol bol. Sonra bi rahatlama geliyor. Bide alışıyorsun bebeğin bakımını artık pratiklestirmis oluyosun beslenmesini yapıyorsun. O uyuduğunda sende uyu. Sonraki uyumasinda evinin işini yemeğini yap ama öncelik kendini dinlendir. Dinlendir ki bebeğine daha faydalı olabilesin. Ev işini filan bir şekilde yaparsın. .bende 3. Günde annemi gönderdim çünkü bebeğimle bağ kurmam gerekiyordu evimle duzenimle bebeğimle kendim baş etmem gerekiyodu çok şükür başardım. Sadece sabırlı olmak lazım duygularını saklama yasa ne yasamak istiyorsan. Ağla Gül eğlen. Duygularını bastırma ki içinde birikmesin. Bu günler çok güzel günler bir daha yaşanmayacak. Zor da olsa şuan, ilerde gülerek hatırlayacaksın