0 oy
393 göst.
önce Doğum Sonrası Anne kategorisinde (243 puan) tarafından
Pazartesi günü 2. sezaryenimi oldum. Çok şükür bir sıkıntı çıkmadan evimize çıktık ama 23 buçuk aylık bir kızım var ve doğuma gittiğim gün bile evden çıkmadan kucağımda tuvaletine ben götürüp getirebiliyordum. Annem babam kız kardeşim eşim hep destekçiler sağ olsunlar ama kızım benim onu kucağıma almam için çok ısrar ediyor ve ben daha toparlanamadım bile. Çok ağlıyor ve ben o ağladıkça dayanamıyorum. Kardeşini sadece emzirirken kucağıma alıyorum ama ona rağmen çok üzülüyor ağlıyor. Yeni doğan bebeğimin de bana ihtiyacı var ama ona ilgi gösterince kızım çok üzülüp ağliyor. Kimseye bir şey de söyleyemiyorum sağolsunlar çok destek oluyorlar onlara da haksızlık ediyormuşum gibi hissediyorum. Yeni doğan bebeğimin bugün vücudu iyice sarardı doktoru hemen yarın getirin bakalım dedi. Annemler biz götürelim sen kızınla kal diyorlar ama içim hiç rahat etmiyor. Ya bebeğimi kuvöze alırlarsa ben onunla nasıl gitmem öte yandan kızım da çok üzülüp ağlıyor bu durumlar böyle olunca kendimi çok yetersiz hissediyorum bilmiyorum ben mi abartiyorum ama kendimi ağlamaktan da geri alamıyorum.
Bebek Ayı 3 günlük

11 Cevaplar

+2 oy
önce (273 puan) tarafından
İnanır mısın aynı beni anlatmışsın sanki bende 3 aý önce doğum yaptım bende çok zorlandım 22 aylık bi oğlum.daha var ilk baslarda çok kıskanıyordu hep ağlıyordu onunla birlikte bende oturup agliyordum ikisine de aynı anda yetemeyecegimi sanıp kendimi çok üzdüm ama simdi 3 aylık oldu bebeğim oğlumda kardeşini çok seviyor artık kıskanmiyor. Merak etme her şey zamanla geçiyor kendini üzme sn üzüldükçe onlar da hissedip huysuz olurlar. 
önce (243 puan) tarafından
Çok teşekkür ederim inşallah dediğiniz gibi olur da kızım alışır biran önce kardeşine.
-Reklam-
+1 oy
önce (150 puan) tarafından
Öncelikle güle güle büyütün bebeğinizi daha çok yeni üç gün olmuş sizin ve kızınızın yaşadıği duygular çok normal siz lohusasınız kızınız bebeği kendine rakip gibi görüyo ama biraz zaman geçince birbirlerine alisicaklar . Eşiniz anneniz ne güzel destekcinizmis olumlu düşünün pozitif düşünmeye çalışın.Zaman çok hızlı geçiyo bir bakicaksiniz ikiside büyümüş koca kız olmuşlar zor günleri anlatmışsıniz yeterki sağlık olsun.
önce (243 puan) tarafından
Amin inşallah. Yorumunuz için çok teşekkür ederim.
+1 oy
önce (332 puan) tarafından
En azından siz toparlayana kadar anneniz falan mı evine alıp baksa ne bilim yada sürekli dışarda parkta kızınıza zaman geçirseler hem siz daha iyi ilgilenirseniz hemde o üzülmez cunkü Allah korusun Bebeğinizi kuveze alırlarsa siz daha cok yıpranırsınız Allah yardımcınız olsun ben 2 normal 1 sezeryan dohum yaptım ama sizin gibi olsa  herakde hiç ilgilenemezdim  cok zor bi süreç heleki sezeryan 
önce (243 puan) tarafından
Ben kızım kendini kötü hissedecek kardeşim geldi artık beni yanlarında istemiyorlar diye düşünecek diye onun başkasıyla uyumasına bile izin vermiyorum. Sadece 1 gece hastanede yattım o gün ayrı uyuduk onun dışında hep benimle uyuyor. O uyuyunca birazcık kardeşiyle ilgilenebiliyorum onun dışında sadece emmeden emmeye. Sizin dediğiniz gibi yaparsam eğer bu defada annem beni başkalarıyla gönderiyor kardeşim gelince beni hiç sevmiyor diye düşünüp kardeşine daha çok cephe almaz mı ya da ben mi çok abartıyorum bilmiyorum.
önce (332 puan) tarafından
Kızınız bu süreçten muhakkak geçecek  illaki kardeşim geldi diye kötüde hissedecek ama bu aynı zamanda bi alışma süreci onun için ne kadar küçük yaşta atlatır ise o kadar iyi kızım ile oglum arasında 4 yaş var ona  rağmen kardeşimi daha çok seviyorsunuz diyodu zamanla alıştı .sizin için aynı zamanda şuan cok agrılı geçiyoddur diyede dedim aslında gün içinde Anneannesi bakabilir diye   ben yataktan kalkamıyodum 2 yaşında bebegim olsa napardım bilmiyorum  Allah yardımcın olsun
önce (243 puan) tarafından
Evet çok ağrılı bir süreç ve bende yatağa giremiyorum desem yeridir. Koltukta oturuyorum yürüyorum. Kalmak oturmak yatmak o kadar zor ki bağıra bağıra ağladigim bile oluyor. Ama kızlarım için ayakta durmaya çalışıyorum. Ayaklarım sarkitmaktan davul gibi oldu. Etrafımda yardımcı bir çok insan var çok şükür ama yine de kızım beni kötü görmesin üzülmesin diye hep ayakta durmaya çalışıyorum. İlk sezaryenimde 5 gün boyunca oturma odasına bile geçmemiştim ama bunda kendimi mecbur hissediyorum. Kızımı kucağıma almak dışında istediklerini yapmaya çalışıyorum. Demek istediğinizi çok iyi anlıyorum ama belki de lohusalıktan dolayı kızımda travmaya neden olmak istemiyorum ve bunun için çabalıyorum. Bunu yapamadığımı görmek beni çok yetersiz hissettiriyor.
önce (332 puan) tarafından
Belkide bu dönem sizin için daha hassas oldugu içindir inş bi an önce toparlarsınız
+1 oy
önce (477 puan) tarafından
Gayet normal ve bütün annelerin ortak paydası bu yetersizlik duygusu.ozellikle iki küçük bebeği olan anneler de daha yoğun yaşanıyor. Anneliğin en büyük getirisinin yetersizlik olduğu kanaatindeyim ben. Sizinle Aynı dönemdi benim çocuklarım da. Çok şükür zamanla biraz azaldı duygusallığı kızımın. Zor bir süreçti gerçekten sizi çok iyi anlıyorum. Minik olan bebeği sevecek zaman bile ayırmıyordum kızım uyumadan. Ve bazen kendimi suçlu bile hissediyordum ona karsi. Zamanla hersey düzelecek inanın olumsuz duygularımız bile. Bu durumun sadece geçici Bi süreç olduğuna inanin 
önce (243 puan) tarafından
İnşallah biran önce geçer çünkü kızım çok duyarlı bir çocuk hamileyken kasılmalarım falan olduğunda babasının sırtıma yastık koyduğunu farkedip en ufak bir ağrım olduğunu farkettiğinde koşarak bana yastık getirebilecek kadar duyarlı normalde çok bir şeyi diretip ağlamaz çok şükür ama salı günü eve geldiğimden beri beni tuvalete götür beni kucağına al diye çok ağlıyor. Dün akşam bunu yazdığımda da saat 9 gibi bebeği annemlerle bırakıp kızımla yatağa geçip uyuyalım dedim 10 buçuğa kadar yatakta bıcır bıcır konuştuk sonra çişe götür beni dedi karnımın ağrıdığını anneannesi ya da teyzesinin götürmesi gerektiğini söyledim ağlayarak gitti bende onunla gittim ama kucağıma almadığım için yatakta bana arkasını döndü ağlaya ağlaya uyudu o zaman çok kötü oldum.
+1 oy
önce (22 puan) tarafından
Çok normal yasadiklarin yeni bi doğum küçük bi bebek öncesinde ilgiliye alışık tatlı bi çocuk var öncelikle çok ağlayarak kendinizi yıpratmayin sütte azalma olur. Ufakligi uyurtuktan sonra dinlenme ihtiyacınız yoksa kızınıza ilgilenin ilk iki çocuğum da bende yaşadım abimiz önüme  geçip emzirme altında ki kundagini bile çekti 3. Doğum da ise herseye ağlayan biri oldum kırkimiz çıktı bende biraz olsun düzeldim o yüzden biraz zamana ihtiyaç var
önce (243 puan) tarafından
İnşallah herşey bir an önce düzelir.
+1 oy
önce (113 puan) tarafından
Bende 40 gün önce doğum yaptım ve ilk bebeğim 1 yaşında hiç üzülme düzen oturuyor 
önce (243 puan) tarafından
İnşallah bir an önce herşey yoluna girer.
+1 oy
önce (87 puan) tarafından
Benim de kızlarim iki buçuk yaşında ve 7 aylık ben de zorlanıyorum bakalım küçük yürümeye başlasın ikisi oynar rahat ederim inşallah şimdi o kardeşini kiskaniydur ilgi sevgi göster kızına canım 
önce (243 puan) tarafından
Öyle yapıyorum akşam beni sen uyut dedi bebeği annemlere bırakıp kızımla yatakta 1 buçuk saat bıcır bıcır konuşup şarkı söyledik sonra çişi gelince kucağına al diye ağladı ben alamadığım için anneannesi götürdü tuvalete diye bana arkasını döndü ağlaya ağlaya uyudu kendimi o kadar kötü hissettim ki anlatamam.
+1 oy
önce (1,677 puan) tarafından
Benim kızım şu an büyük 4 yaşında ama sizinkinin ayında olsaydı emin olun aynısı olurdu. Çok bağımlıydı bana.

Sizden başka kiminle iyi durabiliyor? Mesela tuvalete gelirken o da gelsin oyuna çevirsin o da dahil olsun. Yavaş yavaş kabullenir inşallah. Kardeşini emzirirken onu da çağırın kolunuzun altında dursun konuşun sevin öyle.

Gel kardeşi beraber sevelim falan deyin. Uyumuş mu hadi biz de oyun oynayalım falan deyin. Sizin yerinizde olsam kafam dururdu heralde. Sakin kafayla bunlar geliyor aklıma.

Kardeşi yokken onunla ne yapıyorsanız elinizden geldiğince devam ettirin diyorlar genelde.

Allah kolaylık versin
önce (243 puan) tarafından
Elimden geldiğince herşeyi yapmaya çalışıyorum. Akşam saat 9 da bebeği annemlere bırakıp kızımla yatağa gidip yattık 1 buçuk saat bıcır bıcır konuştuk şarkı söyledik sonra beni çişe götür dedi kucağına al illa diyor bende kucağıma alamayacağımı söyledim anneannesi götürdü bende onlarla gittim tuvalete ama çok ağladı bana arkasını dönüp ağlaya ağlaya uyudu kendimi nasıl kötü hissettim anlatamam.
+1 oy
önce (53 puan) tarafından
Benim 1 tane bebeğim olmasına rağmen yetemiyorum hissi bende de oldu birazda lohusalık pskilojisi ile alakalı bence herşey zamanla yoluna girecektir 
önce (243 puan) tarafından
İnşallah biran önce yoluna girer herşey.
+1 oy
önce (41 puan) tarafından
Canım aynı şeyleri bende yaşadım.. Kızım 24 aylık oğlum 2 aylık oldu..  Kucağıma alıp sevemedim ilgi gösteremedim diye kendimi yedim bitirdim.. Kızım uyuyunca oğlumla ilgilendim onun dışında sadece emzirme için kucagıma alıyorum.. Lohusasın bunları düşünmen gayet normal kendini yetersiz hissetmen gayet normal.. Ama bunların hepsi geçecek geçiyor.. Hadi gel kardeşine bakalım aaa kaka yapmış hadi kardeşini öp bak ablam nerde diyor seni soruyor sana abla diyecek prensesim diyecek vs böyle böyle alıştırdım bende.. Şimdi tuvalet eğitimi veriyorum kızıma iyice bana düştü sürekli kucak istiyor.. Tuvalette oturuyoruz diyebilirim.. Oğlumu da pusete koyup yanıma alıyorum antreye koyuyorum.. Napalım böyle böyle büyüyecekler.. Bende lohusalığı zor atlattım. Üstelik kimsem yoktu yardım edecek.. Anneyiz güçlüyüz çocuklarımıza yetiyoruz yetmeye çalışıyoruz.. Ne kadar ilgilensende annelik duygusu hep yetersiz hissederiz.. O yüzden canını sıkma tadını çıkar önce kızınla ilgilen gönlünü yap daha sonra bebeğinle ilgilen.. Rabbim yardımcımız olsun hepimizin :) 
önce (243 puan) tarafından
Amin inşallah. Bu günler de geçer.
0 oy
önce (369 puan) tarafından
Doğum yaptığımda kızım 16 aylıktı annem bi hafta durdu gitti hep tek baktım ikisine. Benlm kızımda kıskanıyodu oğlumu emzirirken ağlıyordu üstüme çıkıyodu zaten sütüm de azdı bende mama vermeye başladım eşim evdeyken emziriyodum ama sonra bebeğim reddeti biberona alıştığı için :( iki bebek olunca böyle oluyor. Hala vicdan azabı çekiyorum emziremediğim için Ama mamaya alışınca rahat ettik açıkcası acıkınca mamasını veriyodum ana kucağına yaptırıp uyutup kızımla ilgileniyodum. Beş ay böyle geçti.

Şu an kızım 2 yaşında oğlum dokuz aylık. Oğlum kucağımdan inmiyor altıncı ayından beri ama kızım artık alıştı. Kızım hep bana sarılarak uyurdu aynı yatakta yarıyoruz şimdi oğlumda benle uyumak istiyor onuda yanıma aldım ortalarında yatıyorum :)) oğlum ilk doğduğunda kızımda asla ayrılmazdı annemle eşimle bile durmuyodu oyun oynasalar bile emziremiyodum oğlumu mama verdim mama kötü bişey değil emziremiyodanız mama verin bence iki Bebek bakmak zor Allah yardımcımuz olsun 
önce (243 puan) tarafından
Amin inşallah. Kesinlikle mama vermek sıkıntı değil kızımda sütüm hep azdı 18 ay boyunca hem meme hem mama verdim. Şimdi de sütüm yetmiyor hem meme hem mama devam ediyorum. Bende kızımla uyumaya devam ediyorum sırf kardeşim doğdu annem beni başka yere yatırdı demesin diye.
önce (369 puan) tarafından
Küçük olan daha birşey anlamıypr o beş altı aylık olana kadar doyurup yatırırsınız benim oğlum Ana kucağında büyüdü valla titreşimliydi yada kendim sallıyodum duruyodı onda bende kızımla ilgileniyodum en çok. Ama şimdi tam tersi oğlum ilgileniyorum en çok ama kızım alıştı artık. Ama yinede kıskanıyo kardeşine zarar veriyor:(

İlgili sorular

0 oy
3 cevap 412 göst.
0 oy
6 cevap 639 göst.
18 Ağustos 2021 6-12 ay arası bebekler kategorisinde Aybüke❤️ (202 puan) tarafından soruldu
0 oy
9 cevap 494 göst.
8 Temmuz 2021 3-6 ay arası bebekler kategorisinde ugurlu_ (311 puan) tarafından soruldu
...