Hanımlar belki anneliğimi sorgulayacaksınız ama bazen dayanamıyorum 5 aylık bebeğime tek bakıyorum doğduğundan beri kimse yok eşim zaten iş güç uğraşıyo. Bu 4. Ay atağı mı nedir başımıza bela oldu uykuya geçişte çok zorlanıyo sallıyorum kucağımda uyutmaya çalışıyorum emziriyorum ama yok bağıra bağıra ağlıyo en son bugün sabrım tükendi bağırıp kendi saçlarımı yoldum ağladım sonra oğlum da korkup ağlamaya başladı kendimi çok kötü hissediyorum anne olmayı beceremedim gibi hissediyorum çok tükendim doğduğundan beri bir kez olsun başkası bakıp ben dinlenmedim hep tek baktım nolur yargilamayın benimle aynı durumda olan var mı nasıl aştınız :(