Bebeğimi 5 dK tutucak kimse yok esimden baska,insan yüzü görmüyorum, Türkiye'de ki kimsem yok.sezeryen doğum yaptım.aylardir gurbetde ayakta kalmaya çalışıyorum.hayatim değişti düzenin değişti.32 haftalik hamileyken Türkiye'ye geldik,agirlasmistim,dogumdan sonra rahat nefes alırım diye düşünüyordum. aylardır ne yaşadığımı ,neyin içine düştüğümü bilmiyorum.bebegim gündüzleri uyumuyor.geceleri 9-2-6-8 gibi uyanıyor yedir, uyut derken gece bitiyor,daha 87 gunluguz.suan ayaklarımda sallıyorum.eski günlerimi ozluyorum.bebegimi seviyorum ama böyle bişey neden yaptın da diyorum kendime.sutumde olmadı . psikolojim allak bullak.kendimden kaçmak istiyorum.bunaldim.ne zamana kadar surucek bu.sohbet etmeye bile kimse yok