0 oy
1,985 göst.
Doğum Sonrası Anne kategorisinde (136 puan) tarafından
Bebeğim doğduğundan beri zor uyuyan bı bebekti. Şuan 10 aylık.gece hala 4 5 kere kalktığı oluyor. Gündüzleri de çok mizmizlanan bı bebek. Artık okadar daraldim ki hayatıma gaspediolarmis gibi hissediyorum . Sabrım hosgorum kalmadı bebeğime davranışlarıma etkilio hem çabuk sinirleniyorum sonrasında da uzuluyorm. Ama hiç ilgilenesim gelmiyor artık annemlerdeym bı haftadir onlarda daha mutlu olduğunu gördüm sogudum çocuktan ben mutlu edemiyorum diye de üzülüyom bı yandan.

Napcagimi nasıl duzelecegimi şaşırdım. Erken mi davrandim çocuk yapmak için benim üstesinden gelecegim şey değilmis mi çocuk dünyaya getirip bakmak diye düşünceler içindeyim. Yetersiz hissediyordum kendimi iyi bir anne değilim ona iyi gelmiyorm diye..
Bebek Ayı 10

30 Cevaplar

+2 oy
(121 puan) tarafından
Senin psikolojinden etkilenmiş bebek. Yazık k,küçücük bebeğin ne suçu var annesi. Anne sefkatinden sevgisinden eksik kalmasin günah. Odaha küçücük. Bi destek al psikologa görün istersen. Küçük yaşta anne olan çok anne var yanlız olan eşi ailesi yanında olmayan onlar bebeklerine sarılıyor sımsıkı onlarla teselli buluyor sende bebeğine sinirden önce sevginin gelmesini sağla. Onun senin sevgine ihtiyacı var unutma bunu annesi...
-Reklam-
+1 oy
(178 puan) tarafından
Tüm bebeklerde bu durum var cnm nerdeyse bebek kolay büyümüyor annemlerde kalabalık olduğu için iki üç kişi oyalayinca zaten gün bitiyor ve çocuk günü dolduruyor ama sen evde teksin yemek temizlik sana bakıyor sen yetemiyor değilsin normal bu işte bebek bakmak böyle bir şey napalim
tarafından
Aynen öyle katılıyorum arkadaşa. Bir bebeğe evde bir kişi fazla bile olsa gerçekten çok faydası oluyor. Eşim işten gelene kadar nasıl oyalayacagimi şaşırıyorum. Odadan çıkınca ağlıyor bana bağlı olduğundan değilde yalnız kalmak istemediğinden. Odada başka biri daha olsa bu kdr ağlamaz. Tuvalete girerken bile onla giriyorum. Aşağı parka indireyim diyorum ben üstümü giyerken ağlıyor durmuyor. Zaten yemeği uyuyunca yapıyorum. Temizliği eşim evde olduğunda yapiyorum Yani yanımızda biri olsa 5 dk bu tarz şeylerde oyalasa onun bile bize katkısı olur bizde bir nebze rahatlariz.
Bende ağlıyorum bazen pskilojim bozuldu doktora gideceğim diyorum. Hiç bir sosyal aktivite yapamıyorum. Kitap okumak kendime vakit ayırmak benim için şuan hayal oldu. Komşum çağırıyor ona bile gidesim gelmiyor. Gitsem ztn ordada huysuzluk yapıyor gittigimdende bişi anlamıyorum.
Bende 2 gündür annemgildeyim insan gerçekten rahatlıyor
(136 puan) tarafından
Onlar oyalayinca bu sefer de bende niye çocuk mizmizlaniyor diye düşünüyorum.ben ilgilendirken annemi görünce ona gitmek istiyor kendimi kötü hissediyorum
(178 puan) tarafından
Bnce hiç öyle düşünmeyin bunlar normal şeyler aslında hayatın akışında olan belkide siz yorgunluktan stresten çocuğa nasıl davrandığını bile farketmiyorsunuz bebek de hissediyor ona göre davranıyor bnce iki gün bı dinlenin kafanızı toplayın ailenizde sonra ona göre yeniden bir düzen kurun kendinize bı de bebekler farklı yerlerden ilgi görmeyi severler bn komşuya götürdüm daha beş ay dolmadı bizim sanki kırk yıllık tanıdığı gibi oğlum gülüyor oynuyor evde bna bu ara tepki vermiyor bı de orda çok mutlu değişik ortam ya
+1 oy
(151 puan) tarafından
Çok yanlış düşünceler desin çok yanlış hisler bunlar Allah kalbine merhamet o bebeğe karşıda sevgi versin acil destek alman lazım bu kafayla ona zarar bile verebilirsin 
+1 oy
Profil image (847 puan) tarafından
Evlattan soğumak mı haşa canım Rabbimin gücüne gider öyle düşünme bile yorulabilirsin tükenebilirsin tırnağına taş değse ah dersin o kadar evlat sahibi olmak isteyen insan var ki anlatamam çevremde olmuyor rabbim sana emanet vermiş Rabbimin emanetine sahip çık hepimiz bitmişlik sendromu içindeyiz belki çocuğu sen istedin ama o çocuk seni seçemedi kendini bırakma evlat bambaşka bir şey üzülme benim çok şükür evladım var de yetimhanede kalan milyonlarca çocuk da birileri beni alsa da anne baba desem anne baba sıcaklığı yaşasam diyor evladını anne kokusundan anne ilgisinden sevgisinden mahrum etme canım
0 oy
(22 puan) tarafından
Canım benim ya seni çok iyi anlayabiliyorm  ben 27 gün oldu doğum yapalı ilk bebegim aynı sekilim yetemicem korkusu var gece uyanmak bana ölüm geliyo bebege de davranışlarım degisiyo dediğin gibi sonra bi an düşünüyorum ben nasıl bir anneyim diyorum çocuğu olmayan insanlar var çevremizde bunu düşününce kendimden de nefret ediyorum ama kafamı toparlayinca çok pişman oluyorum bu logusaliktan benimkisi senin logusalik uzun mu sürmüş ne
0 oy
(47 puan) tarafından
Benim kızım da 15 aylık aynı çok huysuz,sinir krizi geçiriyorum hergun bağırıyorm pisman oluyorum cogumuz aynıyız .ama çocuktan soğudum demek çok yanlış.benim de yaşım küçük bnde sürekli söylüyorum keşke biraz daha bekleseydim diye ama oldu artık iyi ki de olmuş en iyi arkadaşım,sırdaşım oldu benim yalnız değilim artık diye düşünüyorum siz de öyle düşünün gceck merak etmeyin.
0 oy
(121 puan) tarafından
O bir mucize sana Rabbim tarafından verilmiş bir hediye senin bu dünyada herkesten çok seveceğin kişi emin ol o da  bu dünyada herkesten çok seni sevecek belli ki psikolojik olarak çok yıpranmışsın gerekirse yardım al ama kendi anneliğini sorgulama bu konuda kendini suçlama unutma ona sevgi ile yaklaştığın müddetçe sen mükemmel bir annesin yeterki sevgin sabrın bitmesin çoğumuz çoğu zaman yetemiyoruz yetersiz kalıyoruz 
(136 puan) tarafından
Yetersizlik hissi bende geçmiyor her an aklımda. Yapamadım beceremedim iyi değilim diye diye kendimi yiyip bitiriorum.
(121 puan) tarafından
Böyle dediğin müddetçe yetemeyeceksin ama birak bir gün annene veya kayinvalidene emin ol hiç biri senin gibi bakamayacak o çocuğa çünkü hiç biri o çocuğu senin kadar çok sevmiyor sen sevginle aşarsın bütün zorlukları ben aşırı derece rahatına düşkün bir insandım şimdi bir oğlum var diye gecem gündüzüm şaştı her şeye de koşturuyorum çünkü ona kimsenin benim kadar iyi bakamayacağını  biliyorum
0 oy
(79 puan) tarafından
Canım onun doğmasını siz istediniz Allah ya nasıp etmiş o dünyaya gelmeyi seçmedi siz çocuk sahibi olmayı seçtiniz böyle düşün sende bebektin annen senin hakkında böyle düşünse üzülmez misin şimdi bu zamanlar geçici sabret bebeğine şefkatle yaklaş soğuma ondan en çok sana ihtiyacı var inan ben 15 dk bir kalkardim uyku eğitimi vermeye çalış kendinle ilgilen full ona da odaklanma geçici bunlar unutma o olmasa daha mı mutlu olucaksin sanki böyle dusun
0 oy
(217 puan) tarafından
Seni psikolojikmen yormuş canim benimde bebeğim cok huysuz doğum yaptığımda 60 kg dum 5 ayligiz dun tartildim 46.5 kgyim ama hep dua okuyorum istemsizce tepkiler bermeyip onu kirmayayim diye şarkı aciyorum karsisinda oynuyorum kucağıma alıp danslar ediyorum o guldukce 3 dk huysuzlugu gecince tüm enerjimi baştan depoluyorum. Ve ben ne zaman gergin olursam bebegim benden gergin oluyor ben bunu fark ettigim gun dünya yansa umurumda degil gozumu kulağımı esimde dahil olmak üzere olumsuz herseye kapattım. Çünkü brn ogluma mutluluk verirsem oda bana mutluluk veriyor bunu fark ettim sende bide boyle dene
(15 puan) tarafından
Siz ne güzel bi annesiniz Demet Hanım, kalbinizden sarıldım size.. Sırf size düşüncemi söylemek için kaydoldum; bilginiz olsun. Bende sizin gibiymisim biliyo musunuz; oğlumu bende mutlu etmek için türlü şeyler yapıyorum biraz gülünce hemen enerjimi depoluyorum. Sonra tekrar baştan. Şu an 3 aylığız onun hiç bir suçu yok ona bakmak kelimesini bile kullanmak bana yanlış gibi geliyor ben sorumluluğumu yerine getiriyorum diyorum.
(217 puan) tarafından
Cok teşekkür ederim kalbinizin güzelliğini yaşayın her zaman :) Biz istedik çünkü onları bakmak zorundayiz baska secenegimiz yok ki ben dua bebegim diyorim biraz rahatsızlığım var sağlıkla kucagima alabilmek icin  cok dualar ettim. Belkide diyorim ki o kadar istedimki su anda da boyle olmasi benim sinamamdir. Yaramazda olsa benim o bunu biliyorum. Hastalaninca ( esim cok ilgili bir baba olmasına ragmen ) sabahlara kadar başını ben bekliyorim korkumdan uyuyamıyorum. Ama etrafindakiler ah vah dikkat et sunu yedir şunu icir deyip ustlerindeki sorumluluk duygusunu atıyorlar sonuçta kaliyoriz biz bebeklerimizle baş başa Allahm sizede herkesede banada sevgiyle çocuklarımızı büyütmeyi nasip etsin :)
(15 puan) tarafından
Amiinn.. Sevgilerle :)
0 oy
Profil image (301 puan) tarafından
Resmen beni anlatmışsıniz :( 
0 oy
(4 puan) tarafından
Aynı şeyleri bende yaşadım tamda sizin hissettiklerinizi hissettim ama endişelenmeyin her annenin mutlaka böyle hissettiği dönemler vardır. Hem şu an bebeğiniz Bi atak döneminde 11 aya yaklaşınca hepsi geçiyor merak etmeyin ve kendinizi bebeğinizden onuda annesinden mahrum etmeyin unutmayın ki ne olursa olsun Bi bebeğin en çok annesine ihtiyacı vardır şimdi toparlanıp bebeğinize sımsıkı sarılın bu günlerinde geçeceğini sakın unutmayın ve o zaman keşke böyle yapmasaydım dememek için pişmanlık yaşamamak için yavrunuza ve kendinize bunu yapmayın herşey gelip geçecek birazcık sabır 
0 oy
tarafından

Psikolojik danisma alin en yakın zamanda.


Ayrica yetmez zorunda değilsin, 
Dort dörtlük yapmak zorundasa değilsin, 
Yardim almalısın sana destek verilmeli,
Mükemmelll anne yoktur.
Çocuğuna sevgi veren ve onunla iletisim kurarak büyümeye calisan anne vardir.

0 oy
(102 puan) tarafından
Bebegim 8 buçuk aylık aynı şekilde uyumaz mızmız hep evin ıçinde ikimiz hiç bir aktivite yok gece  20- 30 dakika da bir çığlık atarak uyanir gündüz herşeyi ağlayarak yapar yardım olacak eşim dahi yok bende çok yorulup bunalıyorum bende niye yaptım diyorum yeri geliyor ama kucağıma alınca bana sarılması beni sevmesi  herşeye değer diyorum yeterki sağlığı yerinde olsun annelik bu demekki bunalıp sıkılsan da yinede vazgeçememek
0 oy
(46 puan) tarafından
Benim sizden durumum daha kötüydü hiç uyumadı hiç!!! Güne sabah  4 başlıyordu iki yaşında hala aynı gidecek bir aileniz var bizim o da yoktu insaniz verdiğimiz tepkiler ve düşünceler hemen hemen aynı Allah yardım etsin sevgiler 
0 oy
(273 puan) tarafından
Benmde bebeğim 1 buçuk aylık aynı şeyleri ben düşünüyorum ki evlilikten 5 yıl sonra çocuk yaptım ama hala benm üstesinden gelemicem biseymis gibi geliyor , yetersiz hissediyorum çok zorlanıyorum bazen hep uyusa diye bakıyorum, çok ağlayınca kızıyorum sinirleniyorum sonra çok üzülüyorum böyle şeyler düşündüğüm için , ilerde böyle bı dünyaya onu getirdiğim için bana kızar mi diye düşünüyorum kendim annelik duygusunu yaşamak için onu dünyaya getirdim bencil olduğumu düşünüyorum biyandan o ağlayınca benim içim gidiyor ona bişey olucak diye korkuyorum ve bu hissettiğim duygu beni çok korkutuyor çok ağır geliyor bana . Sadece tek değilsin bunu bil sanırım bu bı dönem 
0 oy
(6 puan) tarafından
Zaman zaman hepimiz aynı şeyleri yaşıyoruz. Benim bebeğim sezeryanla doğduğu için ciğerlerine su kaçtı. 8gün küvezde kaldı. Önce sütüm artmadı mama vereceğim için krize girdim. Sonra yoğunbakımda biberona alıştı meme reddi yaşadım. Tam 4ay süt sağdım ve azalarak bitti. Bu sefer de süt yok diye. Her seferinde doktorumuz bana dediki "her anne çocuğuna yeter, en ufak iş beceresi olmayanlar bile büyütüyor. İkinci çocuğunda bunlara güleceksin. Ben çocuk doktoru olarak yaşadım. Ben başaramadım. İki çocuğum var farklı tecrübeler gördüm" Aynı şekilde sütü kesilmiş ve sadece 18gün süt verebilmiş. Özellikle lohusayken ben susturamayınca hatta gazı çıkaramayınca biri alıp kucağımdan yapsın sinir krizi geçirirdim. Yapamıyorum, hazır değilim, günahına mı girdim diye düşünürdüm. Ona da şöyle dedi senin haricindeki insanlarda sakin, özellikle erkeklerde yani baba ve dedelerde bebek daha sakin. Çünkü bebek kaygıyı hissediyor. Panik olduğunu hissediyor. Kendine güven. Senin kokunu biliyor. İlk tanıdığı sensin. En sevdiği sensin. Derdi olduğunda gözleriyle aradığı sensin. Allah razı olsun doktorumdan. Ağlamaya gelirsek. İnternetten atak haftalarına bakabilirsin çocuğunun. Ben harika haftalar uygulamasına bakıyorum. Büyüme atağı veya huysuz dönemi olduğunda daha anlayışlı olmaya çalışıyorum. İşte birden boyu uzuyor, birden farklı bir öğrenme geçişinde bunu hazmetmeye çalışıyor diyorum. Kendi regl zamanımız gibi gergin ve anlayış bekliyor diyorum. Sabretmeye çalışıyorum. 
0 oy
(578 puan) tarafından
Bebeğim 22 aylık, ben ve eşim 22 aydır aynı şeyleri hissediyoruz. Sanırım biraz da çocuğun karakteri ile ilgili. Bizim kızımız da doğduğundan beri sürekli ağlar. Her an patlamaya hazır bomba gibidir. Şu anda 22 aylık. Mesela çorabını çıkardım diye ağlar. Su içer misin dedim diye ağlar. Ama öyle mızmızlık değil. Canını alıyorlarmış gibi ağlar. Konu komşu sorar çocuk iyi mi diye. Hiç ağlama krizine girmediği gün yok doğsuıundan beri. Sürekli tedirginiz, diken üstündeyiz. Acaba ne bulup ağlayacak idye. Geçici bir zaman dilimi diye düşünüyorum. İnş öyledir
(136 puan) tarafından
Allah size de sabır versin.surekli ağlayan bı bebekle ilgilenmek çok zor.benim bebeğim de öyle bı aglio gece uyanınca vs . Sanırsın bişey oldu öyle bağırmak ağlamak gecenin bı vakti insan afalliyor.
0 oy
(66 puan) tarafından
Allaha şükret sağlıklı bir evladın var, ona sarıl sevginden mahrum etme. Senin şuan geçirdiğin dönem onun bütün hayatını etkileyecek biliyorsun dimi. Hepimiz yaşıyoruz aynı durumu merak etme. Hergün 1 saat ayır kendine, çık dolaş gez hava al. Acele toparlan. 
0 oy
Profil image (280 puan) tarafından
Ay hiç öyle düşünme sen de iyi annelik yapiyosundur emin ol hiç içini karartma. Bebek bunlar emin ol hepimiz aynı oluyoruz yeri geliyorda. Tek başına bebek büyütmek çok zor sabahtan akşama bebek te sıkılıyo zaten değişiklik istiyo değişik insanlar görmek istiyo. Annenlerde bi kaç kişi birden ilgilenir akşama kadar bebeğinin canı sıkılmaz o yüzden daha mutlu gibi görünür ama en mutlu olduğu kişi sensindir zaten aslında. Eskiden daha güzeldi tabi rahat rahat dışarıya çıkarabiliyoduk gezdiriyoduk hem bebek hem bize değişiklik oluyodu. Şimdi daha zor tabi. Ama böyle böyle büyüyecek sen sabırlı sakin olmaya çalış:)
0 oy
Profil image (150 puan) tarafından
Benim arkadaşımda da bu yetersizlik hissi var, psikolojik destek almaya başladı, sana da tavsiye ederim

İlgili sorular

+1 oy
2 cevap 404 göst.
8 Ocak 2022 Doğum Sonrası Anne kategorisinde Doğa kızın annesi (136 puan) tarafından soruldu
0 oy
6 cevap 703 göst.
12 Eylül 2020 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Ayyıldızoğlu (73 puan) tarafından soruldu
0 oy
3 cevap 132 göst.
...