Bazen o kadar bunalmış daralmış hissediyorum ki ben eşimin ailesiyle aynı evde kendime ait bir odam var orada yaşıyorum 5 aylık bı oğlum o kadaf yoruldum ki artık gerçekten böyle bazı şeyleri yüzüne tokat gibi çarpa caroa soylemem istiyorum doldum özellikle çocuktan sonra her şey daha zor olmaya başladı gerçekten annesi gibi davranıyon kafin resmen karşıma gevip bas bas bağırdı bu çocuk seninmi sadece diye kendi evladım üzerinde bı siz hakkım yok onu vermeyelim etmeyelim dedim mi düşman kesiliyor konuşmuyor çocuğa dönüp bakmıyor yada beni yok sayıyor ben bir şey diyorum o havada kalıyor ama çocuğa paşam vs şekilde laf atıyor ben yokmuşum gibi daha şuraya o kadar çok yazarım ki ama düğüm düğüm oluyor her şey eşime söyleyemiyorum doldurmuş olurum diye kendi anama babama yakınamıyorum üzülür diye doldum yoruldum
