Valla ben biri iki aylık biri üç yaşında iki oğlum var ve eşim bir aydır işi gereği yanımızda değil. Ben yaban elde tek başıma bakıyorum çocuklarıma. Büyük oğlum hiç yerinde durmuyor dışarı da çıkaramıyorum havalar soğuk ve küçük bebeğim var diye. Küçük oğlum desen ishal oldu günlerdir geçmiyor sıkıntıdan sitresten kafayı yiyorum. Üç yaşındaki oğluma patliyorum hep ona da çok canım sıkıliyor vicdan azabı çekiyorum her gece başımı yastığa koyunca ama bebim de gece olana kadar canım çıkıyor. Vallahi sıkıntıdan olsa gerek midem bulaniyor yemegi zor yapıyorum, yiyemiyorum. Benim de yanlız olmadığımi bilmeye ihtiyacım var. Sanki benim dışımda herkes çok rahat çocuğuna bakıyor hiç sıkılmadan yorulmadan ben mi bu kadar herşeyi dert ediniyorum diyorum.
