0 oy
1,661 göst.
Doğum Sonrası Anne kategorisinde (180 puan) tarafından
tarafından düzenlendi
benim yıllardır süren anksiyete ve panik atak problemlerim var. 15 gün önce doğum yaptım iyice kötü oldum. bebeğimle ilgilenesim gelmiyor kendim çok kötüydüm bebeğime nasıl bakcam diye ağlıyorum sürekli. ben çok kötü oldğm günlerde ağlar uyurdum sabaha kdr hiçbi şey düşünmemek için. şimdi yapamıcam çocuğm vr bana muhtaç diyorm sürekli ağlıyorum. ağlama sütün kesilir hisseder diyeceksiniz ama engel olamıyorum sürekli uyumak istiyorum ztn bebeğim 15 gündür uğraşıyorum emmiyor ben de sürekli sağıp veriyorum ona da takığım ağlıyorum ben beceremedim diye. eşime bi şey olursa ben naparım nasıl bakarım bu çocuğa diye ayrı ağlıyorum. ynmda kardeşim kalıyor yardım için ve resmen çocukla ilgilenmek istemiyorum altını fln o değiştiriyor daha mutsuz oluyorum çok moralim bozuk. uykusuz kalmak da daha beter ediyor ayrıca kardeşim gidecek naparım diye düşünüyorum. korona yüzünden ztn 3 aydır evdeydim şimdi de yat kalk uykusuzlk slk gibi oldm yine evdeyim çıldırcam anksiyete ayrı panik atak ayrı, lohusa depresyonu da oldum sanırım. var mıydı böyle olan iyileşen beni rahatlatacak. kendimi o kdr suçlıyorum ki çok istedim bu bebeği ama şimdi bakmak bile istemiyorum. bu ilaçsız geçer mi? 

23 Cevaplar

+1 oy
(2,272 puan) tarafından
Tatlı kardeşim benim Rabbim yar ve yardımcın olsun kuzum biliyorum kendini çok çaresiz hissediyorsun kafandaki o sesler düşünceler seni ele geçirmiş gibi işin içinden çıkamaz hissediyorsun. Bu içinde bulunduğun durum sıkıntı ama destek alman çok iyi olur rahatlarsın daha sakin geçer herşey. Halamın kızı da sen gibi şimdi. Arada bir konuşuruz oda senin gibi konuşuyor çok zor gerçekten ama imkansız değil bunu yenmek atlatmak. Sadece en zoru sabretmek. Bebiş olduğu için ağır geliyor özel zaman ve çaba gerekiyor. Yetmediğini düşünürsün kendime zor yetiyorum buna nasıl yetişecem diye düşünürsün. Rabbim sana o miniği vermiş demekki senin ne kadar mükemmel bir anne olacağını sana göstermek istiyor senin ilacın o yavrun demekki. Sadece psikolojik destek alıp bebeğinle güzel zaman geçirmeye çalış sen Rabbim yar ve yardımcın olsun unutma ki imkansız Bi durumda değilsin. Geçer gider üzülme. 
-Reklam-
+1 oy
(382 puan) tarafından
Canım kardesin ve esin varmis ben tek başımayım eşim bebeğim 20 günlük tu bizi terketti ve annem babam kimsem yok hala zulum ediyorlar bana bugünde arıyor eşim denen şahıs evi boşalt ev satılıyor diyor nereye gidecegim bilmiyorum şımaracak kimsen olmayinca depresyonda olmuyor şükret 
(565 puan) tarafından
Allah yardimcin olsun canım. Peki sen ne yapicaksin.:(  allah dayanma gücü versin sana
(357 puan) tarafından
Allah yardımcın olsun canım
(175 puan) tarafından
Allh yardımcın olsun canım ya noldu peki napiyosun şuan çıktın mı evden
+1 oy
(1,229 puan) tarafından
Canım daha çok yeni doğum yapmışsın. Lohusalığın etkisiyle bunları düşünmen çok normal. Bebeğin biraz büyüsün agulayıp gülümsemeye başlasın herşey çok daha güzel olacak, uyurken bile bebeğini özleyeceksin. Rezene kimyon anason iç seni rahatlatır sütünü arttırır bebeğinin gazına da faydası olur. Bebeğin uyudukça sende uyumaya çalış, 1 saate bir bebeğini emzir hem sarılık olmaz hem de meme tutmasını öğrenir. 

Ben hamile değilken panik atak, depresyon ve anksiyeteden ilaç kullanan biriydim. Hamile kalınca bıraktım. Hatta 5 aylık hamileyken annemi de kaybettim. Ama oğlumun karnımda kıpırtısı ı hissettikçe ilaçlarla ona zarar vermekten korktum. İçimden ne geliyorsa onu yaptım denize gittim saatlerce hareketsiz oturarak denizi izledim. Günde 2 saat ağlama krizlerine girdim. Ağlayarak rahatladım. Lohusalık ta da atakları nüksetti ama oğlumu emzirdiğim için ilaç kullanmamalıydım, psikatrim le devamlı iletişim halindeyim, ben sana ilaç yazmıyorum bebeğine zarar eder vebalini alamam yarın bebeğin de bir anormallik olursa şuan ki halinden 2 kat daha kötü olursun  dedi. İlaçların yerine rezene kimyon anason içtim halada içiyorum en önemli en güzel antidepresanım da 10 aylık oğlum, tüm günün onunla ilgilenecek onunla oynayarak ve uyuyarak geçiyor.

Eminim lohusalık tan sonra yarısından fazlası geçicek. Temiz havaya çık filim izle müzik dinle herşeyi akışına bırak 
+1 oy
(560 puan) tarafından
Canım benim sakin ol. Aynı beni tarif ediyosun ben de 80 gün oldu doğum yapalı. Aynı sen gibiydim ben panik atak doğumdan sonra oldum ama benim de yanımda annem vardı o bakardı bebeğime. Kendi çocuğum gibi gelmezdi bazen sanki anneminmiş gibi gelirdi. Brnim de bebeğim emmedi hala da emmiyor sağıp veriyorum. Şuan herşey öyle değişti ki canım şimdi evladımla öyle güzel bir bağ oldu ki... Bebeğim beni görse güler sesimi duysa güler.. Geçecek bugünler emin ol. Ben annem giderken öyle çok ağladım ki napacağım ben diye.. Aslında çözüm yanlız kalmakmış bebeğimi annem gidince kabullendim ben.herşey o zaman değişti. Ne yaptıysam ağlama krizlerime engel olamamıştım. Hep mutsuzdum ama hep.. O günler zor geçti.. Dua et olur mu bol bol.. Allahı andıkça daha da iyi hissediyor insan. Seni öyle iyi anlıyorum ki gece karar verrdim sabah herşey düzelecek diye öğlen olmadan herşeyi baştan yaşardım. İnsan çok yıpranıyor.  Ama sen bebeğin için en mükemmelsin en iyisin bunu unutma. Bebeğinin teyzesinden çok sana ihtiyacı var sık sık sarıl ona koklasn seni. Sonra dinlen teyzesi onu beslesin uyutsun. Gerekirse sadece sarıl. Bol bol dinlen o da çok iyi gelecek. Geçecek inan buna. Bebeğin sana tepkiyle cevap versdiği zamanlar daha güzel olacak herşey
(43 puan) tarafından
Merhaba post eski ama yazmak istedim. Bende dogum yaptm 24.gunum ve dogumdan sonra panik atak oldm ilac basladm emziriyorm ama doktor emzirirken kullanacagm bi ilac basladi ilaci brakinca korkuyorm panik atak gelecek diye sizde son durum nedri
(24 puan) tarafından
Yorum yapalı çok olmuş ama ne ilacı başladı doktor bende ilaç kullanmaya başladım doktor sabah iç 4 5 gibi emzir dedi bende öyle yapıyorum ama o saate kadar da sütüm azalmasın diye sağıyorum 2 3 saatte bir yine de sütüm azalacak diye korkuyorum siz napıyosunuz normal emziriyo musunuz
(43 puan) tarafından
Redepra 15 mg kullanyirm emziriyorum gece 10da alıyorum ilacı 3 de emzirmemeye çalışıyorum ilacın vücutta nuks ettiği saat gece 3. Ama yinede emzirebilirsin hiç Bi sakıncası yok dedi doktorum. İyi Bi prof a gdyorm memnunum şuan bebegime de alıştım fakat mutsuzluk devam ediyor
(24 puan) tarafından
Peki sütünü hiç sağıp atmıyor musun sütüne geçmiyor mu
(43 puan) tarafından
Hayır olsun emzirmeye uygun bu ilac
0 oy
(325 puan) tarafından
Allah yardımcın olsun bence psikolojik destek almalısın. Biz ne dersek diyelim sen zaten yaptığının doğru olmadığının farkındasın ama işte kendine engel olamıyorsun sanırım. Bunu bi uzman desteği ile atlatmanı tavsiye ediyorum. İlaç falan verir belkş bi çaresi vardır elbet 
0 oy
(18 puan) tarafından
Ben de depresyona girecektim canım sürekli inşirah suresini okudum sen de oku çok etkili bir sure istediğin kadar oku ve tv izle dikkatini dağıt balkona çık hava al lohusalığın bitene kadar kendini meşgul et geçecektir ben 20 günde atlattım
0 oy
(448 puan) tarafından
Canım benim destek al bir de üzerine git bence bu durumun çünkü anneliğin sabır sevgi şefkat getirdiğini göreceksin, bebeğinle ilgilendikçe ve her ihtiyacının sen olduğunu hissedip onları tamamladıkça göreceksin kendini çok iyi hissedeceksin. Yavaş yavaş büyüyecek bu zor günler geçecek senin hiç bir suçun yok hormonların toparlanınca bebeğine sarıldıkça kokladıkça onu emzirmeye çalışırken sadece ikinizin olduğu zamanlarda ona odaklanınca yumuşacık yanağına dokundukça sen de yumuşacık olacaksın. Zaten 2 aya değişiyor bebişelr uykular biraz daha düzeliyor. Bunlar gelip geçici hepimiz de atlattık atlatmayan yok bu lohusalığı kalıcı bişey değil bende panik atak ve anksiyetw bozukluktan müzdaeiptim sonradan anlaşıldı ki demir eksikliğim vardı B 12 falan vitamin kullanmam gerekti birde çok kahve tükettim öncesinde o tetikler. Kan tahlili yaptır vitamin ihtiyacın vardır belki. Destek al mutlaka bebeğine sarıl bol bol allahım ikinize de sağlık versin güzel bir ömür versin
0 oy
tarafından
Bir psikolog ile görüş mutlaka. Hepimizde oldu bu krizler ama kendini toparlaman lazım. 
0 oy
(5,307 puan) tarafından
Canim zamaninda anksiyete bozuklugu da panik atak da yasadim, o yuzden seni cok iyi anliyorum. Boyle zamanlarda en guzel sey kendini mesgul tutmak. Aslinda simdi dunyanin en guzel mesguliyetine sahipsin. Bebegini ihmal etme, onunla bag kur, inan sana cok iyi gelecek. Anneligin ilk gunleri cok zor. Her ne kadar 9 ay karninda tasisan da, cok cok isteyip sevsen de sana yabanci bir sey hayatinin ortasina oturuyor ve alismak zaman aliyor. Ama birbirinize bir alisinca tum zorluklar viz geliyor, oyle tatli bir sey ki annelik. Kendim yapamam diye hic stres olma, bebeginle ilgilendikce her seyi ogreniyorsun. Esinden cocuk bakimi konusunda muhakkak destek al. En onemlisi hemen bir uzmandan psikolojik destek al.
0 oy
(122 puan) tarafından
Canim bende 25 gün önce doğum yaptim bebegimi emzirmek icin getiriyorlardi istemiyorum emzirmicem diyodum agliyodum bu cocuk yüzünden hasta oldum diyodum hatta bi ara canima kiymayi felan düsündum bide benim bas agrim var epudural yüzünden ikisi birden olunca cok zorlandim yataktan kalkamiyordum üstune bide bu depresyon gelince cok kotu oldum esime seni istemiyorum bile dedim allahin izniyle atlaticaksin merak etme allaha dua et ben hep tespih cekiyorum dua ediyorum inan allahtan baska kimse yardim edemiyor 
(1,141 puan) tarafından
Çok güzel çok doğru.
0 oy
(115 puan) tarafından
GEÇECEK Güzel Anne GEÇECEK... Doğum sonrası her gün ağlayan ben bir gün bir baktım ki artık ağlamıyorum.. Nasıl oldu bilmiyorum o ölmek isteyen ben, bebeklerimden nefret eden ben artık ölmek değil ikizlerime can vermek ister oldum.. Sadece biraz zaman gerekiyormuş geçmesi için.. 
0 oy
(98 puan) tarafından
Aynıyız maslesef ilaçsız geçmez ben çok ağır geçiriyorum intiharın eşiğinden dondum
(32 puan) tarafından
Ne kullandiniz acaba
0 oy
(249 puan) tarafından
Ahh canim ya kendimi okudum sanki bende ayni durumdaydim aglamaktan gözlerim ķucucuk kaliyordu nasil bu sorumlulukla basa cikarim diye. Benimde anksiyetem fibromiyaljim var tüp bebekle hamile kaldim okadar istedim ama elimde degil dogunca cok korktum. Uykusuzluk bitirdi beni sabaha kadar sadece sallandigi sürece uyuyordu. bide kolik bebegim her hafta hastanedeydik agliyo susmuyodu ama sunu soyliyim canim bebegin kucucuk bir can ve senin canin kanin sana muhtac her bakimdan. O yüzden gucunu topla evlat insanin sabriymis. O günler hic gecmicek gibi geliyor icindeyken ama inan gelip geciyor. Hele biraz büyüsün evin neşesi olcak 
0 oy
(565 puan) tarafından
Canım sunu bil oncelikle bu durum gecici emin ol

destek alabilirsen iyi olur .

Dr seni daha iyi rahatlatır

Kesinlikle insirah süresi ise yarıyor

 İlaç tabi kullanma şimdilik Dr ne derse o.

Ben tek başıma baktım ben yalvariyordum komşuya ağlayarak ne olur gel salla da yemek yiyim diye.allahtan senin kardeşin var .

Kızım 4 aylık ve herkes şaşırıyor çevremde nasıl tek baktın diye gururlaniyorum artık. 

Sen hergün bu güzel annelerin yazdiklarini oku bunlar bile iyi gelir sana .
0 oy
(6 puan) tarafından
Bi uzmandan yardım almalısın bence bende yaşadım çok zor bir durum ilaç kullandım şükür çok iyiyim lohusa depresyonu daha kötü olmamak icin sen sağlıklı olmalisinki bebeğini sağlıklı buyutesin bırak mama yesin ama sağlıklı büyüsün mutlaka yardım al derim baya çıkmaza girmişsin eminim geçecek geçici bir durum geçmiş olsun bebeginle mutlu sağlıklı yılların olsun
0 oy
(104 puan) tarafından
Bu gun 111 gun oldu bn de ayni durumdayim 4 yasinda kızım 3 aylik oglum var kafamda hep kotu birşey olcak ölücem yada cocuklara sevdilerime bisey olacakmis gibi düşünceler var daha hamileyken deprem oldu Elazığ depremi Diyarbakır ilk defa boyle sallandi evde kizimla tektim 14 katta cok korktum snra 14 subatta oğlum dogdu 14 gun kuvezde kaldi hergun sezeryanli halimle hastaneye gittim geldim sag salim eve getirdim snra korona cikti uzuldum.ama hep dua ettim simdi de sezeryan ignesinden omurgam belim sirtim kollarim gogus kafesim ağrıyor suan 15 gundur annemdeyim o  bakyor bana eve gidesim yok dua ediyorum gecsin Rabbim hepimizin yar ve yardimcisi olsun 
0 oy
(613 puan) tarafından
Herşey zihninde bitiyor aslında ve zihnini yönlendirmek sadece ve sadece senin elinde. Gerçekten istersen içindeki gücü farkedip harekete geçecek ilk adımı atacak cesareti bulursun ve herşeyi değiştirebilirsin. Şu an herşey üst üste olduğu için kendine yabancılaşmış, çaresiz hissediyor olabilirsin. Bebeğini istemiyor, ona karşı hiçbir duygu hissetmiyor da olabilirsin. Böyle düşündüğün ve davranışların için sınrasında pişmanlık duyup kendine kızıyor da olabilirsin.Bunların hepsi geçici. Yepyeni bir hayat içindesin artık, yeni zorluklar, yeni sorumlulıklar...hepsi ilk başlarda çoook zor geliyor ama zamanla bu yeni düzene alışıyor insan. Bebek büyüdükçe ve seninle iletişime geçtikçe daha kolaylaşıyor herşey. Annelik bazılarımız için doğuştan gelen birşey değil ve alışmak zaman alıyor. Ama unutma, her bebeğin kendi annesine ihtiyacı vardır. Ben de ilk zamanlar o sorumluluktan çok korktum ve bu nedenle istemedim. Emzirdim, temel ihtiyaçlarını karşıladım ama sanki başkasının bebeği, gelip alacaklar diye düşünüp hiçbirşey hissetmemeye bile çalıştım. Sen istersen ve hazır olursan geçiyor hepsi. Panik atak, anksiyite benim de evliliğimden çok önceye kadar yıllarca çektiğim şeylerdi ve bir çok psikologla da görüştüm bu konuda. Hiç kimsenin ve hiçbir ilacın faydası olduğunu söyleyemem. Bir gün kendimden çok sıkıldım ve toparlanmam gerektiğine karar verdim. Anlatıldığı kadar kolay olmuyor tabi ki, ama oluyor. Önce kendinin sonra eşinin yardımıyla üstesinden geleceksin. Kendinle dürüstçe yüzleşmelisin ki çözüm bulasın. Bebeğine zamanla alışacaksın, onu çok seveceksin. Uykusuzluğa, yorgunluğa, düzensizliğe zamanla alışacak ve üstesinden gelmek için çareler bulacaksın. Yeni korkular edineceksin ama işin biraz tatlı tedirginlikleri olarak göreceksin onları, annelerimizin bizim üzerimizdeki korkulaeı gibi..sadece güven kendine, inan kendine. Emzirmeliyim,iyi anne iyi eş olmalıyım gibi kalıplara koyma kendini. Bol bol emzir ve bunu yaparken bebeğinin duygularını hissettiğini unutma. Sen zihnini toparladıkça o daha rahat emecek, onlar bir süre bizim hislerimizin yansımaları bence. Hissettiğimiz neyse bize karşı tutumları aynı. Sen düzeldikçe herşey düzelecek. Düzelmen için tavsiyem, duygularınla yüzleş, kötü hissettiğinde mutlaka sevdiğin şeyleri yapmaya çalışarak zihnini dağıt, bol bol temiz hava al, vitamin kullanmayı ve bol su içmeyi ihmal etme, beslenmene dikkat etmeye çalış, bol bol içinden geldiği gibi dua et, mümkün olduğunca bebeğinle kendin ilgilenmeye çalış ve eşinden destek istemeyi, onunla konuşmayı ihmal etme. Unutma, o da baba olmaya yeni alışıyor. Onu da bebek bakımı ve sana davranışları konusunda biraz yönlendirmen gerekebilir. Zamanla herşey iyi kötü yoluna giriyor. Uzun yazdığım için kusura bakma, karşımda olsan seni dinleyerek ve daha az konuşarak yardımcı olmak isterdim ama buradan söyleyebileceklerim bunlar.
0 oy
(48 puan) tarafından
Oncelikle sakin ol bunlarin hepsinin gececegine inan ki geciyo zaten kardesin bebege baktiginda uyumaya dinlenmeye calis her firsatta unutma o kucuk mucize icin dunyalarini weren var hastane hastane gezen var rabbim bunu sana nasip etmis cok sansli oldugunu unutma ve boyle dusunerek devam et bu anlarin tadini cikar cok cabuk buyuyolar cunki
0 oy
(792 puan) tarafından
Bi ablam iz vardı 13 sene bebekleri olmadı biliyor musun . Eltim in 7 senedir bebeği olmuyor . Tarifi yoktur bu uzuntunun ve Rabbin sana bi emanet nimet göndermiş senin düşüncelerine çok üzüldüm bacim . Geçenlerde uyku yüzünden bebegime bağırdım sonra kendime tokat atıp kendime getirdim kendimi ve şimdi naparsa yapsın o bebek anlamıyor sabi daha gözleri bile görmüyor korkuyor savunmasiz diyerek ağlayıp bağrıma basıyor um . Şimdi çok iyiyiz şükür ve şunu anladım benim stresimi anlayip o da stres yapıyormuş aslında m stresi bıraktım sevgimi sonsuz veriyorum bebegime ve hissettiğini eminim okadar huzurlu ki. Ondaki o huzuru gördükçe dünyanın en mutlu insanı oluyorum m canım evladına sahip çık . Bağrına baş . Bu günlerin bir daha geri gelmeyecek . İçinden gelmiyor mu gene de al koynuna yatır kokusunu içine çek. Rabbimin gücüne gitmesin . Onun birden yok olduğunu Allah korusun düşünsene . Ömür boyu vicdan azabı çekersin . Onun senin göğsüne sefkatine kokuna ihtiyacı var . Bu nimeti geri çevirme . Allaha emanet olun . 
0 oy
(570 puan) tarafından

Ama sen o bebeğin herşeyi sin:( sen ona sevgi ni göstermezsen onu koklamazsan bebeğin daha kötü olur sana muhtaç sevgi ne muhtaç..madem kendini bu kadar kötü his ediyorsun en azından ilaç kullan ama bebeğini sevgisiz bırakma..bende hamilelikte yaşadım anksiyete panik atak o kadar kotu oldumki doktora antidepresan versin diye yalvvardim allah'tan vermedi kullanmadım atlattım sende atlatirsin hele o bebek biraz büyüsün gör o zaman sevgiyi deli oluyorsun onun için her şeyin oluyor...

İlgili sorular

0 oy
0 cevap 218 göst.
11 Haziran 2020 Doğum Sonrası Anne kategorisinde mrvyldz (180 puan) tarafından soruldu
0 oy
22 cevap 2,304 göst.
0 oy
8 cevap 434 göst.
14 Nisan 2020 Doğum Sonrası Anne kategorisinde minaa20 (32 puan) tarafından soruldu
...