Yetersiz ve kötü hissetmek

Question

Kızlar oğlum 7.5 aylık oldu. Ben 15 yaşından beri parttime vb hem okudum hem çalıştım. Birden eve kapanınca kendimi çok kötü hissetmeye başladım yani bunu eşime soyledigim zaman farklı konulara geçiliyor. Ama anlatmak istediğimi hissettigimi birturlu dile getiremiyorum. Anne olmak mukkemmel bir duygu ama kendime hiç vakit ayiramiyorum aslında diyorum haftada bir gün birkaç saat bile olsa anneme birakiyim biraz kendime vakit bulayım ama bunu da eşim kabul etmiyor. Hergun bize ne yemek yapsam ogluma ne yemek yapsam zaten dis dönemi gece bilmem kaç defa uyan öğlen yedir içir oynat evin işleri vb eee akşam olunca kocam da ilgi bekliyor bu sefer ne ona vakit ayirabiliyorum nede başka bişey. Yanlış anlamayın beni lütfen ama eşimi çok çok sevdiğim halde cinsel istekte bile azalma oldu. Vücudumu beğenmiyorum kendimi böyle görmek istemedigjm için eşimden uzaklaşıyorum belki de bilmiyorum. Sanırım bunalıma giriyorum ama kime bunu anlatsam ya konu bir anda kendi hayatina dönüyor yada saçma bulunuyor. Kendimi nasıl düzelteceğim hiç bilmiyorum böyle şeyler yaşayan oldu mu acaba 

Answer 1

Herseyi dört dörtlük yapmak zorunda değilsin yapamazsın da biz anneyiz vücudunla barışık ol o vücuttan bir evlat çıkarttın hiç kimse senden kıymetli değil sen kendine kıymet vereceksin ki esinde çocuklarında sana versin çok yıpratma kendini senden başka yok 

Comments

Aslında hep bunu söylüyorum kendime ama sonra bisi oluyor başa sariyorum

---

Ne esin ne ailen ne arkadaşların kimse dinlemiyor benim kızım 9 aylik 7 ay depresyonla geçti  aynı yollardan geçtim seninle ne kuaföre gitmeye vaktim vardı ne gezmeye ne yatmaya es işten geliyor yemek bekliyor diğer cocuk okuldan geliyor ödev bekliyor küçük oyun bekliyor ama anneye ne beklendiği sorulmuyor sorulmayacak haberin olsun

---

Zaten kimseden büyük bı beklentimiz yokki bende onu anlamıyorum evim tertemiz çocuğum misler gibi yemesi içmesi kilo herkes diyor neyle besliyorsun masallahi var. Üstüne birde eş tribi cekiyorum oda haklı ama birkere de senin işinde kolay değil Allah razı olsun dese tamamdır belkide

Answer 2

Ben de aynı durumdayim dokuz aylık şuan sıkıntılar daha artmaya başladı bende ilk günden beri tek başıma bakyrm elli kiloyla hamile kaldım şuan 80 klym aynadan kendime bakmaktan midem bulanıyor tükenmişlik sendromundayim eşimde hiç anlamyr beni anlayışlı ama birakmyr anneme gdym 

Comments

Bende haftada 1 gün gidiyorum işte benimde yanimde sadece 12 gün kaldılar kaldıklarında hile herşeyi yine kendim yaptım her işi ben yapabilirim olmicaksin aslında bak o zaman nasıl herkes yanında oluyo

Answer 3

Bende çocuktan sonra eve kapandım senden farkım yok aynı hayat aynı sıkıntı bebeğinle yürüyüşe çık arabasına koy günün belirli saatini kendine ayır yürü, parka gez, dolaş iyi gelir eşin akşam erken geliyorsa spora yazılabilrsin 1 saat ona bırakıp evde de spor yapabilirsin bebeğinle sabah sporu gece sporu gibi oda keyif alır 

Comments

Eşimin çalışma saatleri belli olmuyor o yüzden bı aktiviteye katilamiyorum evim en üst kat ve asansor yok bu yüzden bebek arabası çocuk çanta aşırı sıkıntı bı gün denedim daha çok pişman oldum. Anakucagina alıp çıksam oturduğum yer aşırı serseri dolu yani çıkıp nereye gideceksin kaldım böyle saçma saçma şeylerle

---

O zaman evde bir şeyler bulacaksın başka da yapacak bir şey yok uatöadna cilt bakımı yapabilirsin maske vs uyandığında sabah sporu bebeğinle beraber öğle yemeği yapabilirsiniz bir müzik açarsın falan yani başka da ne yapılır evde bizde aynı şeyleri yapıyoruz sonuçta

Answer 4

Kendinizi boşuna bunları düşünerek üzmeyin. Herkes anne olduktan sonra eve kapanıp bebeğine bakacak diye bir şey yok. Yapmıyorsanız ve maddi gücünüz de varsa bir bakıcı tutup işe gidebilirsiniz. Pek çok tanıdığım var bebeğini bakıcıya bırakıp işe giden paraya da ihtiyacı olmadığı halde. Sebebini sorduğumda evde duramadım bunaldım diyor ama bu onu kötü anne yapmaz yapmıyor herkesin dayanabileceği kendini mutlu hissedeceği şeyler farklıdır çünkü. 

Answer 5

Eda seni o kadar iyi anlıyorum ki. Kendine vakit ayırmayı istemek çocuktan sonra sanki anneye suç gibi gelir. çocuktan biraz olsun uzaklaşmak çok iyi gelecek. Kim ne derse desin ilk fırsatta bırak ve çık devamı gelecek bunun. Yaza doğru da bebekle çıkmaya başlarsın sonra tekrardan özgüvenin yerine gelecek

Comments

Aslında yazın küçük olduğu halde anakucagina alıp minibüse falan binip ablama abime gidiyordum şimdi kış da geldi tamemen kapandik yazı dört gözle bekliyorum

Answer 6

Eşin o teklifini niye kabul etmiyor ben onu anlayamadım şuan. Tabi ki kendine zaman ayıracaksın. Bu en doğal hakkın. Ben de kendime zaman ayıramadığım için eşim işten gelir gelmez dinlemiyor bile. İhtiyacım olduğu her an bir şekilde kendi halimde kalayım diye bebeğimizi alıyor parka götürüyor gezdiriyor. Ben evde kendi başıma kalıp istediğim ne ise onu yapıyorum. Yanımızdaki insanların desteği çok önemli burda. Zaten annelerin bir çoğu bu yüzden depresyona giriyor aslında. Eşim şunun çok farkında evladını çok seviyor tamam ama bana da desteğin çok önemli olduğunun, o zaman bebeğime daha neşeli baktığımın ve bebeğimize bunun geri dönüşünün çok daha iyi olacağının çok farkında. Mutlu anne demek, mutlu bebek demek. Bu kadar basit aslında 

Answer 7

Hoş geldin aramıza :)  şaka bi yana saçma mı bulunuyor anlattıklarınız. Saöma bulan çevrenizden koşarak uzaklaşın. 

Saydığınız her şeyde sonsuz haklısınız. Bi kaş almaya bile vakit olmuyor küçük çocukla ve günlük hayat rutininde. Evet böyle ömrümüz tükenip gidecek. 

Amaaaa sakin kalmaya çalışalım. Öncelikle bunların hepsi normal ve geçici. Çocuk büyüyecek ve başka dertlerimiz olacak. Annelerin derdi bitmez. Ödevi ergenliğini davranış eğitimi vs hep bişey olacak. Vee başta eşler olmak üzere kimse bizi takdir etmeyecek. O yüzden bebişin sağlığı ve her türlü eğitimi dışında hiçbir şey yapmayın. Canınız istemiyorsa o gün de bulaşığı yıkamayın ne bileyim temizlik yapacam diye kendinizden çalmayın. Onun yerine bebiş uyuyunca kahvenizi yapın hem için hem de bunları düşünün. 

İllaki bişeylerde yetersiz kalırız çünkü biz insanız. Mükemmel olsak haşa başka bişey olurduk zaten. Kötü hissedebiliriz arada. Ağlarız ağlarız sonra bi ruj sürer kaldığımız yerden devam ederiz. Çünkü  hayat böyle. 

Çocuğu anneme bırakabilirim eşim izin vermiyor kısmına takıldım biraz. Onu aşmaya bakın. Çocuğu her gün bırakıp gezmeye gidin demiyorum ama ne bileyim bi markete gidip gelseniz bile size iyi gelecektir. Sen yapıyor musun desen yok :) gurbetteyim bebek doğdu doğalı evdeyim. Aşı dışında hiç dışarı çıkmadım :) 

Comments

Öncelikle çok teşekkür ederim  dediğiniz gibi en son kaç ay önce kas aldırdım bilmiyorum. eşim aaslinda evin içinde o kadar yardımcı ki gerçekten çok iyi bı baba ama artık öyle bı durumdayım ki ses dahi istemedigim bı dönemdeyim ben ilgileniyorum ya diyor tamam ilgileniyorsun ama ben belkide yalnız kalmaya ihtiyaç duyuyorum gerçekten xok zor anne olmak bunu anne olunca anladım.

---

Rica ederim ne demek. Bizi en iyi anlayan biziz sanırım. Evet yalnız kalmak lüks oluyor. Bi kahve bi kitap biraz sessizlik ne hoş olurdu... Büyüyüp arkadaşlarıyla dışarı çıkınca yaşayabiliriz sanırım :)

Answer 8

Eşin annene neden bırakmana izin vermiyor. 6 ay bitmiş artık spor yapabilirsiniz. Annenize bırakı spor salonuna gidebilir veya yürüyüş yapabilirsiniz. Evet çocuk doğunca hayatımızın merkezine koyuyoruz. Allah sağlık sıhhat versin evlatlara ama bizim ruhsal durumumuz da önemli. Ben mesela ilk çocukta kilo ile ilgili sorun yaşadım. Kötü hissettim. Alışverişe çıkıyorum 2 giyisi bakıp kendimi yine çocuk reyonunda alışveriş yaparken görüyordum. Ta ki bir düğüne hazırlanırken ne giyersem giyeyim yakışmadığını görene kadar.. Diyetisyene gitmeye başladım kilo verdim daha aktif oldum çıktım gezdim hobi edindim. Kendim için birşeyler yaptıkça mutlu oldum. 

Eşinizin istememe sebebini bilemiyorum aile ilişkinizi de bilemem.. Ama çocuğu anneme bırakabilir miyim diye sormuyorum şahsen eşime. Yemeğimi hazırlarım gezerim enerjim yerine gelir akşam eşim gelmeden evde olurum. 

Mesela şu aralar bende hep evdeyim. Büyük çocuğu okula kursa götürmek dışında bir aktivitem yok ve inanılmaz mutsuz hissediyorum. Ve sürekli evde oturan kadına erkekler alışıyor alıştığı zaman 4 5 saat dışarıda geçirilen zaman onlara sanki bize bir lütuf sunuyorlar gibi geliyor.. Zaten çalışan bir kadınsınız normalde. Eşiniz de çocukta siz de yeni hayata adapte olmanız gerek. Ama eşiniz neden müsade etmiyor onu bilmek gerek 

Comments

Eşim ile ailemin arası çok iyi ben eşimle 15 yaşından beri beraberim aynı lise aynı üniversite simdkde evlilik 2 yıllık evliyiz 9 senedir beraberiz . İlk günden beri birbirimizin ailesinin elinde büyüdük. Ama o kadar pimpirikli bı baba ki görseniz herkes kadın olsa fena kaynana olur diyor :D örnek veriyorum ağlıyor neden ağlıyor? Geçen kaşının kenarı şişmiş kaşımış neden şişti düştü mü vb. Aslında çok çok iyi bı baba ve eş ama aşırı pimpirikli aklı cikiylr biz yokken bakamazlar diye. Yani güvensizlik değil ama oglumuzu yanimkzdan ayırmaya korkuyor. Ama benimde buna ihtiyacım olduğunu biliyo. Sanırım asıl psikolojisi bozulan o :DDD

---

O zaman onun sağlıksız davrandığını anlatacaksınız. Bebeğinizi bırakıp 2 saat beraber bazen dışarı çay içmeye yada sinemaya gideceksiniz. Buna alışması gerektiğini söyleyeceksiniz bu sağlıklı bir durum değil çünkü. Kaza Allah korusun her zaman olur. Benim çocuğum elimi bırakıp 2 adım sonra düşüp kafasını merdiven çarptı. 1 ay hastanede yattık. Annemle o kadar gezdi tozdu. Eminönüne balık yemeye gitti geldi çocuk bizim elimizin dibinde oldu. Eşimle gezerken camiye çıkıp şadırvana kafasını çarptı şişti. Koltuktan atladı tarak kemiği kırıldı. Anlık şeyler bunlar. Herkesin yanında olabilir.. Ama hastalık kaza bunların hayatta var olduğunu bilmek gerek. Ve kendinden biliyorum aşırı pimpirikli ailenin çocuğu kaza çekiyor resmen. Eşinizi bu psikolojik durumdan önce onun için sonra sizin için kurtarmak olsun amacınız. Yarın kreş okul olacak orada neler yaşanacak

---

İnaninki neler anlatıyorum en basiti sakınan göze çöp batar diyorum. Elbet alışacak düşe kalka büyüyecek aslinda ben çok rahat stressiz bı anneyim ama çevresel etkenler acaba mi benim yüzümden mi düşündürüyor. Gerçekten çok zor 26 yaşındayım ama son 4 aydır 50 gibi hissediyorum bu çok kötü

---

Allah yardım etsin inşallah düzelir. Bir arkadaşım vardı birgun gittim evine kocası arayıp konuşurlarken çoraplarını giydirdin mi diye sormuştu kadına. Çok abes geldi bana. Erkekler gerektiği yerde destek olmalı ama bu tavır anneyi zora sokar. Anne güvende olduğu yere çocuğunu bırakabilir. İstediği gibi yedirebilir. Mesela benim çocukların yemek secmesi neredeyse yok. Çünkü yemeği yapar önüne koyarım. Hasta değilse yemiyorsa gidip başka birşey yapmam.. 1 saat sonra aynı yemeği yine getiririm. Ama böyle işe karışan eşler biliyorum ki çocuk yemediği zaman başka birşey ver diyor anneye.

Bazen ağlıyor derdi eşim. Kalk bak o zaman derim. Yada ağlayacak çocuk sonuçta hasta değil, karnı tok uykusunu aldı ağlayıp susacak derim.  

Çünkü eşimin bu dedikleri ile yol alsam çocuk o ağlamayı alışkanlık edecek durduk yere zaten bizi deniyor, yada sevdiği yemeği çıkarsam çocuğa yemiyor diye hep böyle bir hakkı olduğunu düşünecek ileride kendisi çeker. Şimdi daha bebek diye düşünmeyin çocuk büyüdükçe sorunlar ve çözümler de tutumlu olmak gerek..
İyi anne iyi baba olma algısı çok değişti günümüzde. Pamuklara sarmak olumsuz etkiliyor çocukları